Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie – kościół – sanktuarium pod wezwaniem św. Andrzeja Boboli znajdujące się u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej (pod numerem 61) w warszawskiej dzielnicy Mokotów.
Parafia erygowana 20 grudnia 1952 r. przez abp. Stefana Wyszyńskiego z
części parafii św. Michała na Mokotowie i św. Szczepana na Mokotowie.
Dekret erekcyjny wszedł w życie 1 stycznia 1953 r. Przez pierwsze lata
parafia korzystała z kaplicy w jezuickim Domu Pisarzy istniejącej od
1935 r.
Kościół pw. św. Andrzeja Boboli, zbudowany w latach 1980-1988 wg
projektu arch. Bohdana Madejowskiego przez ojców jezuitów. Poświęcony 17
kwietnia 1988 r. przez kard. Józefa Glempa w 50. rocznicę kanonizacji
św. Andrzeja Boboli.
Procesja z relikwiami św. Andrzeja Boboli (1938 r.)
Relikwie
Św. Andrzej Bobola był polskim jezuitą i misjonarzem. Został pojmany 16 maja
1657 r. przez kozaków. Za to, że odrzucał błędy schizmatyków i z wielkim
pożytkiem głosił wiarę katolicką, zamęczono go w okrutny sposób na śmierć w
rzeźni w Janowie Poleskim.
20 czerwca 1938 r. Umieszczenie relikwii św. Andrzeja Boboli w kaplicy Jezuitów w Domu Pisarzy.
W dniu 16 maja 2002 r. św. Andrzej Bobola, dekretem Stolicy Apostolskiej z
dnia 13 III 2002 r. został ogłoszony Patronem Polski.
Ciekawostki:
- W kościele znajdują się witraże autorstwa Teresy Reklewskiej;
- Przed sanktuarium znajduje się krzyż, przewieziony z Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu, który zagrożony był zniszczeniem po ogłoszeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 r.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz