Kamienica powstała około 1932 r. jako modernistyczna. Podczas powstania warszawskiego
w kamienicy mieścił się szpital powstańczy oraz punkt oporu powstańców, o czym informuje
umieszczona na froncie tablica. W wyniku walk kamienica została znacznie
uszkodzona, z budynku ocalało I piętro i lokal nr 12 na II piętrze z
drabiną zamiast zburzonych schodów. Powojenna
odbudowa pozwoliła na inny, niż na ocalałych piętrach, rozkład mieszkań
– początkowo wszystkie były dwupokojowe z balkonem, dużą kuchnią
(kuchnia węglowa, stylowe piece kaflowe) i łazienką, odbudowane po
wojnie piętra mieszczą, także kawalerkę i lokale trzypokojowe, dzięki
możliwości innego ustawienia ścian. Na cegłach w piwnicy można odczytać
sygnaturę Lessel.
Nie wiedziałem, że mieszkałem z księciem. Moja rodzina wyprowadziła się w lipcu 1967. Mieszkaliśmy pod 6(?) i chyba to był tylko pokój z kuchnia w środku, łazienka na korytarzu
OdpowiedzUsuń