Budynek Liceum im. Marii Konopnickiej - ul. Madalińskiego 22

Wejście do liceum od ul. Madalińskiego (furtka).

Na tej ścianie widać dawne tabliczki m.in. z numerem budynku.

Widok od ul. Kazimierzowskiej (boisko szkolne i widok na cały budynek szkoły - 2015 r.).

Sama szkoła istnieje ponad 130 lat. Powstała w 1882 r. oczywiście w zupełnie innym budynku, w innej części Warszawy.

Jeżeli kogoś interesują szczegóły, serdecznie polecam przeczytanie dokumentu ze strony samej szkoły, podaję link: https://lokonopnicka.edupage.org/files/Historia_XLII_Liceum_Ogolnoksztalcacego_im._Marii_Konopnickiej.pdf .

Budynek prezentowany przeze mnie na zdjęciach był pierwszą tysiąclatką na Mokotowie. Był budowany od 9 lipca 1959 r., dzięki czemu młodzież mogła rozpocząć edukację, już w roku szkolnym 1960/1961.

Ciekawostki:
1. Zdjęcie wejścia do szkoły wykonane w 1979 r. 

Źródło: http://warszawa.fotopolska.eu/329265,foto.html?o=b80644

Jak widać na zdjęciu powiększono ogrodzenie: powstała furtka z bramą z prawej strony, a nie z lewej jak wcześniej.
2. Od 1960 r. w budynku szkoły przy ul. Madalińskiego wisi sztandar z 1923 r.

Dom - ul. Łowicka 35A

Dom przy ul. Łowickiej 35A przylega do domu przy ul. Łowickiej 35 (opis domu we wcześniejszym poście). Granice można zauważyć dzięki różnym płotom i odcieniom elewacji. W przypadku tego wpisu interesuje nas lewa część zdjęcia. Ujmujące są kraty w oknach, pasują do śnieżnej scenerii.

Z lewej strony garaż i wejście do domu. Jak w przypadku domu obok i tutaj mamy duże drzewo iglaste na pierwszym planie (drzewo robi wrażenie).

Powstał około 1930 r. Według mnie bryła domu nie została znacząco zmieniona, jeśli w ogóle, a z tyłu domu jest całkiem spory ogródek.

Dom - ul. Łowicka 35

Z przykrością muszę przyznać, że ciężko zrobić ładne zdjęcia tego domu bez logo - nazwy firmy, która w nim się mieści. W przypadku tego wpisu skupiamy się na prawej części zdjęcia (wskazówką może być odrobinę jaśniejszy kolor elewacji) to jest właśnie dom przy ul. Łowickiej 35.

Tutaj ujęcie od strony bramy wjazdowej i wejścia na posesję. Budynek został kilka, a może kilkanaście lat temu przebudowany z frontu od ulicy, w części widocznej na powyższym zdjęciu.

A tutaj "na szczęście" logo firmy zasłonił olbrzymi krzew. Przypadkiem ;) zasłonił również dwie trzecie domu.

Dom powstał około 1930 r., ale jak widać został przebudowany. Z tyłu dom został rozbudowany, kiedy dokładnie(?) nie posiadam takich informacji. Na ostatnim zdjęciu można zauważyć nadbudówkę. Mogę jedynie dodać, że dom zajmuje prawie całą działkę, która jest zdecydowanie głębsza niż szersza, przez co praktycznie nie ma ogrodu.

Dom i oficyna - ul. Madalińskiego 77/79/81

Widok od ul. Madalińskiego. Zdjęcia wykonane przeze mnie od ul. Łowickiej w kierunku ul. Kieleckiej.

Jak widać dom zaczyna niszczeć.

Dobrze, że to zima - w lecie liście zakryłyby cały widok.

Trzeba się dobrze przyjrzeć, ale za ogrodzeniem i "krzakami" widać wejście po schodach.

A tutaj mamy już widok na oficynę od ul. Madalińskiego.

Oficyna od ul. Kieleckiej.

Na pierwszym planie oficyna, a w tle willa.

Ach, te pięknie zdobione kolumny.

Na koniec Oficyna i Dom.

Willa i oficyna Mariana Malinowskiego (nazwa historyczna) powstały w latach 1934 - 1935.

"Krótko przed wojną Malinowscy przeprowadzili się do willi na Madalińskiego 77/79, jednak już we wrześniu 1939 r. powrócili na Chmielną (...)." 

Źródło: http://www.ptfarm.pl/pub/File/Farmacja%20Polska/2009/11-2009/06%20%20Mydlana%20fortuna.pdf.

Pragnę krótko wyjaśnić, że Marian Malinowski (zm. w lipcu 1950 r. po długiej chorobie) zajmował się produkcją przede wszystkim mydeł leczniczych, ale oczywiście nie tylko. Miał żonę Władysławę (zm. 1943r.), nie doczekali się potomstwa, ale mieli dwie wychowanki.

Jeżeli kogoś interesuje historia Pana Malinowskiego i jego wychowanek polecam przeczytać dokument "Mydlana fortuna" - link podałam już wcześniej.

W domu przy ul. Madalińskiego 77/79/81 (podzielonym, w którymś momencie na mieszkania) mieszkała Profesor SGGW Barbara Rutkowska (zm. 5 stycznia 2015 r.) ze swoim psem. Pani Profesor dbała o ogród, specjalizowała się w łąkarstwie. 

Źródło informacji o Pani Profesor: http://palyska.blogspot.com/2015/01/profesor-sggw-barbara-rutkowska-madalinskiego-77-79-81.html

W domu przy ul. Madalińskiego 77/79/81 m. 11 mieszkała Anna Roszkowska (zm. 19 listopada 2007 r.).

Do willi i oficyny przynależy wspomniany ogród, który ciągnie się od ul. Kieleckiej, jak widać na ostatnich zdjęciach, aż do ul. Różyckiego. Według mnie jest to duży ogród, z dużymi możliwościami zagospodarowania (piękna przestrzeń jak na Mokotów; coraz mniej takich nieruchomości w okolicy). 

Natomiast "Zarządzenie nr 236 Wojewody Mazowieckiego z dnia 1 czerwca 2011 r. w sprawie wyrażenia zgody na zbycie z zasobu nieruchomości Skarbu Państwa nieruchomości położonej w Warszawie przy ul. Madalińskiego 77/79/81" głosiło, że Prezydent m. st. Warszawy mógł zbyć nieruchomość do dnia 31 grudnia 2011 r. Z zarządzenia wynikało również, że cała działka ma powierzchnię 0,3399 hektara.

Obecnie oba budynki zostały zaadoptowane do prowadzenia działalności biurowej.
Łączna powierzchnia użytkowa willi i oficyny wynosi ponad 1 000 metrów kwadratowych.

AKTUALIZACJA (na dn. 4 stycznia 2018 r.)

W tej chwili 2017/2018 są prowadzone prace remontowe (aż miło popatrzeć).
Inwestorem jest Uczelnia Warszawska im. Marii Skłodowskiej-Curie, a architekt to mgr inż. Łukasz Jaroszewski.

Zdjęcie wykonałam w styczniu 2018 r.

Zdjęcie wykonałam w listopadzie 2018 r. Ujęcie oficyny od ul. Kieleckiej.

Tablice pamiątkowe - ul. Balonowa 22

Dwie tablice połączone znakiem Polski Walczącej, postawione na postumencie przy ogrodzeniu posesji przy ul. Balonowej 22. 

Tablice powstały z inicjatywy Towarzyszy broni - Władz i Społeczeństwa Mokotowa w dniu 1 sierpnia 1997 r. 

Poświęcone są walkom prowadzonym na terenie Fortu Mokotowskiego i radiostacji Warszawa I przez kompanię 0-1 Batalionu "OLZA" Pułku AK "BASZTA". W tym miejscu, w pierwszych dniach sierpnia 1944 r. poległo ponad 150 powstańców.

Ciekawostka:
1. Pierwotnie, w tym miejscu postawiono w latach 50 -tych tablicę wolno stojącą z piaskowca upamiętniającą to samo wydarzenie.