 |
| Zdjęcia wykonałam w maju 2016 r. |
 |
| Kolejna brama z furtką. |
Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 585 metrów kwadratowych.
Znalazłam bardzo ładny opis willi z dnia 7 października 2013 r. na stronie (link: http://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/697-willa-przy-belwederskiej-44-a-w-warszawie-w-rejestrze-zabytkow) Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i nie mogłam się powstrzymać.
"Willa powstała w 1927 roku według projektu Józefa Czajkowskiego, została wpisana do rejestru zabytków.
Budynek usytuowany jest na skarpie wiślanej na południe od Belwederu. Powstał w 1927 lub 1928 roku dla rodziny Wilkoszewskich, na miejscu kamieniczki z początku XIX wieku. Jego obecna forma różni się od pierwotnej, co jest rezultatem późniejszych przebudów. Jednak mimo przekształceń, budynek zachował zarówno we wnętrzach, jak i zewnętrznej strukturze znaczące partie oryginalnej substancji, warte zachowania i ochrony.
Bryła willi zyskała skromne, lecz eleganckie opracowanie architektoniczne., a struktura wnętrz odznaczała się dużą klarownością. Na parterze, wokół centralnie zaprojektowanego hallu, rozmieszczono pomieszczenia reprezentacyjne: na stronę wschodnią wychodziły jadalnia z wykuszem oraz salon, na zachodnią –gabinet i klatka schodowa. Na piętrze ulokowano pokoje sypialne, w przestrzeni poddasza zaś pracownię malarską (w wystawce północnej) oraz służbówkę. Część gospodarcza znalazła się w skrzydle i północnej części przyziemia oraz piwnicy. Wnętrza zostały staranne opracowane pod względem architektonicznym. Pierwotnie hall przekrywał rzeźbiarsko kształtowany strop z kryształowym wzorem. Podłogi wyłożone były parkietami, w większości niestety nieistniejącymi. Zachowały się wyłożone drewnem schody, zaopatrzone w balustrady z tego samego materiału, z rzeźbionymi zaciosowo słupkami i balustradami, tworzącymi ornament kryształkowy. W hallu, jadalnym i salonie umieszczono kominki z kamiennymi obramowaniami i ozdobnymi kratami. Drzwi wejściowe podkreślono płaskorzeźbioną, geometryczną dekoracją z motywami góralskich słoneczek. Drzwi reprezentacyjnych pomieszczeń parteru ozdobiono dekoracyjnymi płycinami o barokizujących liniach obramienia i stylistycznie dopasowanymi opaskami; wejścia do pokojów wyższych pięter otrzymały skromniejszą dekorację. Zachowała się również część okien skrzynkowych ze szprosowymi podziałami i oryginalnymi okuciami oraz fragmenty wewnętrznych okiennic (w jadalni).
Istotną kwestią jest tu osoba projektanta. Willa Wilkoszewskich jest jedną z nielicznych zachowanych realizacji architektonicznych Józefa Czajkowskiego – malarza, rzeźbiarza, projektanta wnętrz i mebli i wreszcie architekta, twórcy pawilonu polskiego na wystawie paryskiej 1925 roku – obiektu mającego wyjątkowe znaczenie dla kształtowania stylu narodowego. Willa zrealizowana została niedługo po paryskiej wystawie; projektant zastosował w niej rozwiązania analogiczne do tych użytych w pawilonie (dziedziniec wejściowy otoczony krużgankiem, zaciosowe i kryształkowe motywy zdobnicze). Forma budynku jest charakterystyczna dla okresu poszukiwań stylu polskiego. W układzie przestrzennym i detalach willi czytelne są odniesienia do architektury historycznej, zwłaszcza czasów baroku. Podwórze wejściowe stanowi wspomnienie reprezentacyjnych dziedzińców pałacowych. Osiowy układ elewacji ogrodowej i geometryczne rozplanowanie samego ogrodu mają charakter barokowy. Nawiązania do sztuki ludowej, zwłaszcza zakopiańskiej, widoczne są w motywach dekoracyjnych elewacji, balustrady klatki schodowej, drzwi wejściowych oraz krat.
Należy podkreślić, że realizacja jest także ciekawym rozwiązaniem pod względem projektowym. Bryła obiektu została zręcznie wpisana w złożony kontekst przestrzenny (opadający teren posesji, ukośny przebieg ulicy, układ zabudowy sąsiednich działek), z dopasowaniem do stron świata. Interesująco zakomponowano zwłaszcza strefę wejściową, gdzie brak ścisłej symetrii wpłynął na uzyskanie malowniczej bryły o indywidualnym wyrazie.
W celu ochrony wartości widokowych zabytku, do rejestru wpisano również jego otoczenie. Obiekt posiada wartości artystyczne i naukowe i z tego względu MWKZ wpisał go do rejestru zabytków.
Agnieszka Żukowska
Rzecznik Prasowy
Mazowieckiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków."
Obecnie w budynku działa m.in. klubokawiarnia, co zresztą częściowo widać po zamieszczonych przeze mnie zdjęciach.
Właścicielem willi jest Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta m.st. Warszawy. Oprócz tego od 2010 r. jest czterech użytkowników wieczystych wpisanych do księgi wieczystej.
Ciekawostka:
1. W 2006 r. wiceminister obrony narodowej - Aleksander Szczygło zamierzał na wiosnę 2007 r. przenieść z Fortu Czerniakowskiego do willi Muzeum Ofiar Katyńskich. (Pomysł był bardzo kontrowersyjny ze względu na bliskość Ambasady Rosji).
