|
Zdjęcia wykonałam w maju 2016 r. |
|
Kolejna brama z furtką. |
Powierzchnia użytkowa budynku wynosi 585 metrów kwadratowych.
"Willa powstała w 1927 roku według projektu Józefa Czajkowskiego, została wpisana do rejestru zabytków.
Budynek usytuowany jest na skarpie wiślanej na południe od Belwederu.
Powstał w 1927 lub 1928 roku dla rodziny Wilkoszewskich, na miejscu
kamieniczki z początku XIX wieku. Jego obecna forma różni się od
pierwotnej, co jest rezultatem późniejszych przebudów. Jednak mimo
przekształceń, budynek zachował zarówno we wnętrzach, jak i zewnętrznej
strukturze znaczące partie oryginalnej substancji, warte zachowania i
ochrony.
Bryła willi zyskała skromne, lecz eleganckie opracowanie
architektoniczne., a struktura wnętrz odznaczała się dużą klarownością.
Na parterze, wokół centralnie zaprojektowanego hallu, rozmieszczono
pomieszczenia reprezentacyjne: na stronę wschodnią wychodziły jadalnia z
wykuszem oraz salon, na zachodnią –gabinet i klatka schodowa. Na
piętrze ulokowano pokoje sypialne, w przestrzeni poddasza zaś pracownię
malarską (w wystawce północnej) oraz służbówkę. Część gospodarcza
znalazła się w skrzydle i północnej części przyziemia oraz piwnicy.
Wnętrza zostały staranne opracowane pod względem architektonicznym.
Pierwotnie hall przekrywał rzeźbiarsko kształtowany strop z kryształowym
wzorem. Podłogi wyłożone były parkietami, w większości niestety
nieistniejącymi. Zachowały się wyłożone drewnem schody, zaopatrzone w
balustrady z tego samego materiału, z rzeźbionymi zaciosowo słupkami i
balustradami, tworzącymi ornament kryształkowy. W hallu, jadalnym i
salonie umieszczono kominki z kamiennymi obramowaniami i ozdobnymi
kratami. Drzwi wejściowe podkreślono płaskorzeźbioną, geometryczną
dekoracją z motywami góralskich słoneczek. Drzwi reprezentacyjnych
pomieszczeń parteru ozdobiono dekoracyjnymi płycinami o barokizujących
liniach obramienia i stylistycznie dopasowanymi opaskami; wejścia do
pokojów wyższych pięter otrzymały skromniejszą dekorację. Zachowała się
również część okien skrzynkowych ze szprosowymi podziałami i
oryginalnymi okuciami oraz fragmenty wewnętrznych okiennic (w jadalni).
Istotną kwestią jest tu osoba projektanta. Willa Wilkoszewskich jest
jedną z nielicznych zachowanych realizacji architektonicznych Józefa
Czajkowskiego – malarza, rzeźbiarza, projektanta wnętrz i mebli i
wreszcie architekta, twórcy pawilonu polskiego na wystawie paryskiej
1925 roku – obiektu mającego wyjątkowe znaczenie dla kształtowania stylu
narodowego. Willa zrealizowana została niedługo po paryskiej wystawie;
projektant zastosował w niej rozwiązania analogiczne do tych użytych w
pawilonie (dziedziniec wejściowy otoczony krużgankiem, zaciosowe i
kryształkowe motywy zdobnicze). Forma budynku jest charakterystyczna dla
okresu poszukiwań stylu polskiego. W układzie przestrzennym i detalach
willi czytelne są odniesienia do architektury historycznej, zwłaszcza
czasów baroku. Podwórze wejściowe stanowi wspomnienie reprezentacyjnych
dziedzińców pałacowych. Osiowy układ elewacji ogrodowej i geometryczne
rozplanowanie samego ogrodu mają charakter barokowy. Nawiązania do
sztuki ludowej, zwłaszcza zakopiańskiej, widoczne są w motywach
dekoracyjnych elewacji, balustrady klatki schodowej, drzwi wejściowych
oraz krat.
Należy podkreślić, że realizacja jest także ciekawym rozwiązaniem pod
względem projektowym. Bryła obiektu została zręcznie wpisana w złożony
kontekst przestrzenny (opadający teren posesji, ukośny przebieg ulicy,
układ zabudowy sąsiednich działek), z dopasowaniem do stron świata.
Interesująco zakomponowano zwłaszcza strefę wejściową, gdzie brak
ścisłej symetrii wpłynął na uzyskanie malowniczej bryły o indywidualnym
wyrazie.
W celu ochrony wartości widokowych zabytku, do rejestru wpisano również jego otoczenie.
Obiekt posiada wartości artystyczne i naukowe i z tego względu MWKZ wpisał go do rejestru zabytków.
Agnieszka Żukowska
Rzecznik Prasowy
Mazowieckiego Wojewódzkiego
Konserwatora Zabytków."
Obecnie w budynku działa m.in. klubokawiarnia, co zresztą częściowo widać po zamieszczonych przeze mnie zdjęciach.
Właścicielem willi jest Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta m.st. Warszawy.
Oprócz tego od 2010 r. jest czterech użytkowników wieczystych wpisanych do księgi wieczystej.
Ciekawostka:
1. W 2006 r. wiceminister obrony narodowej - Aleksander Szczygło zamierzał na wiosnę 2007 r. przenieść z Fortu Czerniakowskiego do willi Muzeum Ofiar Katyńskich. (Pomysł był bardzo kontrowersyjny ze względu na bliskość Ambasady Rosji).