Dom inż. Friesendorfa - ul. Willowa 6

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2019 r. Budynek narożny.

Ujęcia od ul. Willowej.

Wejście do budynku od ul. Willowej.

Ujęcia od ul. Chocimskiej.

Kamienica inż. Friesendorfa powstała ok. 1930 r. według projektu Zygmunta Tarasina i arch. Tadeusza Nowakowskiego.

W dniu 17 czerwca 2019 r. na stronie Zarządu Mienia Skarbu Państwa zamieszczono przetarg:

 „Wykonanie dokumentacji projektowo-kosztorysowej remontu instalacji wodno-kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania i węzła ciepłowniczego w budynku przy ul. Willowej 6 w Warszawie”.

Budynek - ul. Willowa 8/10

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2019 r. Ujęcia robiłam od ul. Puławskiej w stronę ul. Chocimskiej.

Remont elewacji.

Wykończenie bocznej ściany.

Budynek Spółdzielni Mieszkaniowej Urzędników Państwowego Banku Rolnego powstał w latach 1930-1932 na podstawie planów Józefa Krupy.
"Willowa;8/10;1931-1943;wł. Spółdzielnia Mieszkaniowa Urzędników Banku Rolnego Wspólny Dom w Warszawie [nr hip. 7134]." - Źródło: Księgi meldunkowe.
Około 1960 r. budynek był siedzibą Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa-Mokotów.
W czerwcu 2019 r. trwał remont elewacji frontowej budynku, której inwestorem była SBM Wspólny Dom.
W budynku jest zarejestrowanych wiele działalności prywatnych. 

Kamienica - ul. Żelazna 66

Zdjęcia wykonałam w kwietniu 2019 r.

Zdobienia w bramie.

Bok.

Tył.

Kamienica Chaima Gerkowicza według projektu Henryka Spigelmana powstała w 1911 r.

Przed wojną mieściły się tu słynne w okolicy zakłady wędliniarskie Martyniaka. 

W latach 1921-1954 w kamienicy działała - Sodowiarnia Ignacy Wronowski i Basia Winer.

Podobnież w mieszkaniach zachowały się wartościowe detale, np. podłogi, piece kaflowe czy sztukaterie.
W 2008 r. wykwaterowano ostatnich mieszkańców.

W 2017 r. wytypowano kamienicę do rewitalizacji, koszt prac oszacowano wtedy na 10 mln zł.

Dziś kamienica jest opuszczona i zdewastowana.

Ciekawostki:
1. Zdjęcia wnętrza kamienicy, link:
http://metrowarszawa.gazeta.pl/metrowarszawa/56,141636,21769496,kamienica-chaima-gerkowicza.html. 
2. W budynku mieszkał Szmuel (Samuel) Weinberg (skrzypek, kompozytor) z żoną Sarrą.

Kamienica Anny Koźmińskiej - ul. Żelazna 64

Zdjęcia wykonałam w kwietniu 2019 r.

Front.

Ujęcia od ul. Krochmalnej.

Kamienica Anny Koźmińskiej powstała w latach 1912-1913 wg projektu Józefa Napoleona Czerwińskiego.
Miejski System Informacji, na tablicy informacyjnej umieszczonej na budynku, głosi:

"Kamienica Anny Koźmińskiej

Wybudowana w l. 1912-1913 dla Anny Koźmińskiej,

wg proj. Józefa Napoleona Czerwińskiego w stylu eklektycznym.

W 1940 r. została włączona do getta, utworzonego przez okupacyjne władze

niemieckie na terenie Warszawy. Od zimy 1943 r. do wybuchu Powstania 

Warszawskiego w budynku tym ukrywała się grupa żydowskich bojowników,

którzy walczyli później w Powstaniu Warszawskim.

Kamienica jest jednym z "Wolskich Ostańców", czyli budynków 

które przetrwały okres II wojny światowej w tej części miasta."

W okresie międzywojennym w budynku funkcjonowało kino Cristal, w latach trzydziestych zwane Akron.
W sierpniu 2018 r. ZGN Wola ogłosił przetarg nieograniczony na termomodernizację budynku oraz remont piwnic.
W dniu 26 marca 2019 r. kamienica została wpisana do Rejestru Zabytków pod pozycją A-1496.

Na dole budynku usytuowane są lokale użytkowe.

Ciekawostki:
1. Przyścienna kapliczka z figurą Matki Boskiej została zdewastowana w 2015 r. Tabliczka pod nią informowała, że wykonano ją na cześć papieża Jana Pawła II.
Link do zdjęć kapliczki: http://mazowieckie-kapliczki.blogspot.com/2013/12/warszawa-kapliczka-w-podworku-przy-ul_23.html
2. W książce Leopolda Tyrmanda "ZŁY"  w Części Czwartej znalazłam fragment o lokalu usługowym, umieszczonym na rogu budynku (od 1972 r. mieści się w tym miejscu Cukiernia "Słodycz"):
" Kuba Wirus przystanął na rogu Żelaznej i Krochmalnej, rozejrzał się wokoło, po czym spojrzał w górę. Szeroko i wysoko ciągnęła się tu odrapana ściana domu, usiana żelaznymi balkonami. Z obydwu stron kamienicy widać było czarne deski wysokiego parkanu, zakończonego drutem kolczastym. Tuż przy Kubusiu widniały założone okiennicami okna parteru: przez szpary okiennic przesączało się światło i muzyka akordeonu. Wieczór był chłodny i drzwi wejściowe zamknięte. W drzwiach, za szybą, wisiała szklana tablica, głosząca niebieskimi literami: "Warszawskie Zakłady Gastronomiczne - Bar <<Słodycz>> - IV Kategoria."
3. Zdjęcia dostępne np. na stronie:
https://fotopolska.eu/Zelazna_64_Warszawa?f=1137868-foto.

Budynek - ul. Waliców 17

Zdjęcia wykonałam w kwietniu 2019 r.

Głowa satyra.

Dom powstał w latach 1910-1914.

Południowa oficyna kamienicy uległa całkowitemu zniszczeniu podczas wojny.

Spółka Warsaw Attics przeprowadziła kompleksowy remont 11 lokali.

Znalazłam również sprzeczne informacje, że kamienica z 1912 r. została cała spalona, a ten budynek co teraz stoi został odbudowany po wojnie, przez samych mieszkańców piętro po piętrze.

Od 2002 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

W 2010 r. Wspólnota Mieszkaniowa zamieściła dwa przetargi, które dotyczyły wymiany instalacji elektrycznej w budynku oraz planowano wymianę instalacji wod-kan w budynku.

Ciekawostki:
1. Zdjęcie przedstawiające budynek w 1939 r. i 2001 r. Poniżej podaję link:
http://www.warszawa1939.pl/obiekt/walicow-17.
2. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam następujące dane:
- Józef Kubacki (ur. 14.02.1895 r.) zamieszkały przy ul. Waliców 17;
- Edward Hirszel zamieszkały przy ul. Waliców 17;
- Helena Karolak (ur. 22.08.1924 r.) zamieszkała przy ul. Waliców 17;
- Józef Majerkiewicz (ur. 1898 r.) zamieszkały przy ul. Waliców 17;
- Jan Bielicki zamieszkały przy ul. Waliców 17;
- Józef Idzikowski (ur. 22.08.1944 r.) zamieszkały przy ul.Waliców 17;
- Ludwik Dudziński (ur. 1.08.1904 r.) zamieszkały przy ul. Waliców 17/36.