Dom Wierzbickich - ul. Asfaltowa 8

Zdjęcia wykonałam w październiku 2019 r.

Dom Wierzbickich (kamienica z zespołu dwóch kamienic wraz z dziedzińcem) powstał w latach 1935-1936 według projektu Jerzego Wierzbickiego.

Kamienica powstała dla Andrzeja Wierzbickiego - prezesa Centralnego Związku Polskiego Przemysłu, Górnictwa, Handlu i Finansów „Lewiatan”, posła oraz ministra przemysłu i handlu. Zaprojektowana przez jego syna - architekta Jerzego Wierzbickiego.

Posesja została zabudowana dwoma domami frontowymi: od al. Niepodległości 157 i ul. Asfaltowej 8 pomiędzy, którymi zaprojektowano ogród z ozdobnym basenem. Wszystkie lokale w kamienicach zostały wyposażone w centralne ogrzewanie, gaz, sieć radiową i telefoniczną.

W obu kamienicach zamontowano windy. 

Od 2004 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

W dniu 24 września 2007 r. kamienice wpisano do Rejestru Zabytków pod pozycją A-775. 

Ciekawostki:
1. Podaję link do zdjęcia budynku z 1937 r.:
https://fotopolska.eu/Warszawa/b320338,Asfaltowa_8.html.
2. Poniżej link do obszernych informacji na temat dr inż arch. Jerzego Wierzbickiego:
http://www.inmemoriam.architektsarp.pl/pokaz/jerzy_wierzbicki,1405.

Budynek - ul. Asfaltowa 6

Zdjęcia wykonałam w październiku 2019 r.

Budynek powstał około 1937 r.

W budynku znajduje się winda.

Ciekawostka:
1. Podaję linki do zdjęcia przedstawiającego budowę budynku w 1937 r.
https://fotopolska.eu/Warszawa/b320337,Asfaltowa_6.html;
https://www.warszawa.ap.gov.pl/referat_gabarytow/galerie/Asfaltowa_galeria/3000.html.

Budynek - ul. Asfaltowa 4

Zdjęcia wykonałam w październiku 2019 r.

Budynek powstał około 1935 r.
W budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

Obecnie w budynku zarejestrowane są około 3 prywatne działalności.

Ciekawostka:
1.  W kamienicy mieszkał m.in. Michał Jekiel (1910-2005) - działacz sportowy, prezes honorowy Polskiego Związku Kolarskiego.

Budynek - ul. Asfaltowa 2

Zdjęcia wykonałam w październiku 2019 r.

Budynek powstał w latach 1936-1938 (UM Warszawa) lub w 1950 r.(sprzedający mieszkanie).

Od 2002 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.  

"Nieruchomość położona przy ul. Asfaltowej 2 obejmuje działkę niezabudowaną oraz działkę zabudowaną. Na działce zabudowanej znajduje się budynek, w którym są wyodrębnione samodzielne lokale mieszkalne. Decyzją Hanny Gronkiewicz-Waltz z 30 grudnia 2010 r. ustanowiono prawo użytkowania wieczystego gruntu niezabudowanego i gruntu zabudowanego na rzecz następców prawnych dawnych właścicieli. Beneficjenci decyzji dot. Asfaltowej sprzedali je najpierw prywatnej firmie, która odsprzedała je dalej. Potem doszło jeszcze do szeregu innych transakcji." - Źródło (informacje z 2018 r.): https://www.radiomaryja.pl/informacje/warszawa-ul-asfaltowa-2-i-pulawska-137-pod-lupa-komisji-weryfikacyjnej/.
Dalsze losy - Źródło: https://tvn24.pl/tvnwarszawa/najnowsze/dwie-reprywatyzacje-uniewaznione-wnioski-po-terminie-decyzje-na-zmarla-276503.

"W sprawie Asfaltowej 2 - jak poinformował wiceprzewodniczący komisji Sebastian Kaleta - komisja stwierdziła nieważność decyzji prezydenta Warszawy z 30 grudnia 2010 roku w zakresie części nieruchomości.

- Nieruchomość ta przez wiele lat znajdowała się pod zarządem Politechniki Warszawskiej, ale wskutek reprywatyzacji została przekazana osobo trzecim. Wątpliwość budziła kwestia terminu załatwienia sprawy. Mianowicie przez lata wszystkie organy twierdziły, że wniosek w tej sprawie został złożony po terminie, natomiast w 2010 roku urzędnicy tę nieruchomość wydali - powiedział Kaleta.

Zaznaczył, że sprawa Asfaltowej była skomplikowana - doszło do nieodwracalnych skutków prawnych, bo beneficjenci decyzji zwrotowej sprzedali lokale. Komisja musiała więc oceniać charakter dobrej i złej wiary beneficjentów i dalszych nabywców.

I tak komisja nakazała części z nich (Jerzemu Izraelowi Pilipskiemu, Evanowi Tudorowi Artro-Morrisowi i Conradowi Llewelynowi Artro-Morrisowi) zwrot na rzecz miasta stołecznego Warszawy "nienależnego świadczenia w kwocie po 625 tysięcy złotych" oraz "nabywcom w złej wierze Piotrowi Wocialowi oraz Dorocie Banach-Wocial zwrot łącznej kwoty 776 tysięcy złotych z tego samego tytułu".

- Komisja uznała, że Piotr Wocial i Dorota Banach-Wocial nabywając od beneficjentów w prawie użytkowania wieczystego działali w złej wierze - powiedział Kaleta.

Ponadto, jak dopowiedział, komisja stwierdziła, że decyzja ratusza została wydana z naruszeniem prawa, bo wniosek dekretowy został złożony po terminie i nie ustalono przesłanki posiadania. A co za tym idzie - nie było w przypadku Asfaltowej podstaw do ustanowienia prawa do użytkowania wieczystego nieruchomości."

Obecnie w budynku działają m.in. prywatne firmy.

Budynek - ul. Sobieskiego 100

Zdjęcia wykonałam w październiku 2019 r. od Kanału Sieleckiego.

Budynek mieszkalny pracowników biur Radcy Handlowego i Ambasady ZSRR powstał w latach 1977-1978 według projektu: Piotr Sembrat, inż. Andrzej Krawczyk, Janusz Nowak.

Zainteresowanych bliższym kontaktem z budynkiem ma odstraszać widniejąca na nim wyblakła informacja:

„Teren Ambasady Rosyjskiej. Znajduje się pod ochroną oddziału specjalnego Policji.”

W najniższym miejscu budynek ma 3 piętra, a w najwyższym 10. Dom składa się z trzech wydzielonych zespołów mieszkaniowych, posiadających odrębne piony komunikacyjne. W całości otoczony jest solidnym stalowo-marmurowym ogrodzeniem z drutem kolczastym. Na terenie całego założenia rozmieszczone są też kamery.

Na terenie budynku znajdowały się m.in.: sauny, siłownia, fryzjer, gabinet dentystyczny, sala kinowa, świetlica dla dzieci, biblioteka.

W latach 80-tych właśnie w tym miejscu mieściła się Ambasada Rosyjskich Dyplomatów.

Po upadku komunizmu w Polsce budynek został opuszczony przez pracowników biur.

Po upadku Związku Radzieckiego budynek został wydzierżawiony spółce Fart.

Po 2005 r. w budynku pojawił się "Club 100", zwany „Sotką”. Do tego miejsca wstęp miały wyłącznie osoby z rosyjskim paszportem lub specjalną przepustką. Przy wejściu umieszczona była karta informująca, że klub jest czynny w godzinach 18:00-24:00.  Klub przestał działać w 2017 r.

O budynek od dawna zabiega polskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych, ale Rosjanie nie chcą zrzec się do niego praw.

Ciekawostka:
1. Podaję link do pierwszego epizodu serii filmików dotyczących wnętrza budynku: 
https://www.youtube.com/watch?time_continue=10&v=DPZiKYt12nE.