Dom akademicki - ul. Mochnackiego 8

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Zespół Domów Akademickich im. G. Narutowicza, ta część powstała po 1946 r. według projektu Kazimierza Tołłoczko.

Wejście do akademika jest od ul. Uniwersyteckiej 5.

Obecnie  Dom Studencki "Pineska", "Tulipan".

Ciekawostka:
1. Poniżej podaję link do strony z relacją Jerzego Kowalewskiego, który m.in. w 1963 r. mieszkał w powyższym akademiku:
http://www.encysol.pl/wiki/Relacja:Jerzy_Kowalewski.

Dom Akademicki - ul. Akademicka 5

Zdjęcia wykonałam w sierpniu 2019 r. Ujęcia od Placu Narutowicza.

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Budynek od ul. Uniwersyteckiej.

Fragment od ul. Mochnackiego.

Dom akademicki powstał w latach 1925-1929 według projektu Kazimierza Tołłoczki, konstrukcja Stefan Bryła.
Budynek wybudowano z inicjatywy ówczesnego prezydenta miasta Antoniego Jabłońskiego.
Ma 8 pięter, kuchnię zdolną obsłużyć 2500 osób. Całość ma 6550 m2, może pomieścić 1700 mieszkańców w 364 pokojach 1-osobowych, 494 pokojach dwuosobowych i 68 wieloosobowych, przy czym część mieszkalna to tylko 61% powierzchni. Reszta to biura, sala reprezentacyjna, basen pływacki i inne.
W czasie II wojny światowej był to silny ośrodek hitlerowski, mieściły się tu koszary dla ok. 350 policjantów niemieckich. W piwnicach zorganizowano przejściowe więzienie dla Polaków, gdzie zamęczono i zamordowano wielu więźniów. Stąd potoczna nazwa "Alcatraz".
W dniu 17 stycznia 1945 r. wkroczyła tu I Dywizja Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i na budynku zawisła biało-czerwona flaga.
W 1950 r. budynek został rozbudowany według projektu arch. Zygmunta Dytkowskiego.
W latach 1931-1953 w budynku działała Sprzedaż Artykułów Spożywczych "Sklepy w Kolonii Akademickiej" Mieczysław Lubczyński.
Obecnie Zespół Domów Akademickich im. G. Narutowicza - Dom Studencki "Akademik".

Popiersie G. Narutowicza - Pl. Narutowicza

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Miał być pomnik (już w 1984 r. były plany), powstało popiersie Gabriela Narutowicza według dwukrotnie powiększonej rzeźby Edwarda Wittiga znajdującej się w auli Politechniki Warszawskiej.

W dniu 9 grudnia 2002 r. popiersie zostało odsłonięte, a w pewnej odległości od niego umiejscowiono tablice informacyjne o Gabrielu Narutowiczu.

Należy zaznaczyć, że od wiosny 2019 r. postanowiono, właśnie to popiersie Gabriela Narutowicza, przenieść pod Zachętę, na Placu w miejsce popiersia ma stanąć piękny pomnik byłego Prezydenta.
W tym miejscu wypadałoby chrząknąć... styczeń 2020 r. (wykonałam zdjęcia) popiersie nadal stało, a w 2022 r. będziemy obchodzić rok Gabriela Narutowicza. 

Dom E. Rudzińskiego - ul. Pilicka 11

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2019 r.

Willa Eustachego Rudzińskiego powstała około 1938 r.

Dom wielorodzinny.
W budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa. 

Ciekawostki:
1. Właściciel pracował w Miejskim Zakładzie Aprowizacyjnym, w czasie okupacji był to zakład uznawany przez hitlerowców. Korzystając z tego Rudziński dawał schronienie Żydom. Wiesław, syn Eustachego został rozstrzelany za działalność konspiracyjną. - Źródło: https://ulicetwojegomiasta.pl/ulica/pilicka.
2. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam następujące dane:
- Antoni Gajewski (ur. 7.08.1935 r.) zamieszkały przy ul. Pilickiej 11.

Dom Drzewieckiego - ul. Pilicka 17

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2019 r. Ujęcia od ul. Lenartowicza.

Ujęcia od ul. Pilickiej.

Dom producenta filmowego Adama Drzewieckiego i jego żony Heleny powstał około 1938 r.
"Pilicka;17;1938-1951;[róg Lenartowicza], wł. małż. Adam i Helena Drzewieccy [nr hip. 7664]."- Źródło: Księgi meldunkowe.
" - Tu mieszkał producent filmowy Drzewiecki. Był bogaty. Miał samochód z kierowcą. Zmarł jeszcze przed wojną. Pamiętam, jak trumna z jego zwłokami wystawiona była przed wejściem - wspomina Barbara Gardecka." - Źródło: https://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,73195,3649955.html?disableRedirects=true.
Ostatnio w budynku według wyszukiwarki była/jest zarejestrowana prywatna firma, dokładnie Instytut Zarządzania Rozwojem Lokalnym i Regionalnym (ostatnie informacje z lat 2010-2011). 


Ciekawostki:

1. Przyznam, że nie zauważyłam tabliczek "Pomnik Przyrody", ale na działce znajdują się dwa pomniki przyrody. 2 cisy pospolite (Taxus baccata) zgodnie z orzeczeniem Nr 847 Urzędu m.st. Warszawy - Wydz. Rolnictwa, Gospodarki Żywnościowej i Leśnictwa z dnia 26.031984 r. o uznaniu za pomnik przyrody (znak:RLŻ.IX-7140/7/84).

2. Na forum znalazłam taką luźną wymianę zdań odnośnie właścicieli domu i ich krewnych (zamieszczam większą część dla zainteresowanych, źródło podaję na samym dole): 

"Pilicka 17 i Natolińska 5 to podwójny adres z 1938/1939 r. dentystki Heleny Drzewickiej z d. Hepke. Wcześniej mieszkała ona przy Wspólnej 14, dopiero potem przy Natolińskiej 5. Pilicka to zapewne trzeci jej warszawski adres. Przez całą okupację przy Pilickiej 17 mieszkał już niejaki Adam Drzewicki (być może syn) a Helena wróciła na Natolińską.
 Mieszkała w willi drugiego współwłaściciela „Falangi”, dwudziestoprocentowego współwłaściciela, pana Adama Drzewickiego, który był artystą. On przy filmach robił, dekoracje malował, takie rzeczy. I był w dwudziestu procentach współwłaścicielem „Falangi”. A, poza tym, był moim ojcem chrzestnym, więc to tak było wszystko rodzinnie.
 No to ciekawa, choć smutna informacja; jednak w Warsz. Księdze Tel. GG z 1942 r. Adam Drzewicki jeszcze figuruje pod adresem Pilicka 17.
W oficjalnych spisach lekarzy i przedwojennych Rocznikach Lekarskich, Helena Drzewicka występuje naprzemiennie również jako Drzewiecka. Jednak bez wątpienia chodzi o tę sama osobę, bowiem zgadza się rok ur. 1894, imię, zawód i miejsce zamieszkania. Jest ona wymieniona także w Roczniku Lekarskim z 1948 r. pod adresem Łódź ul. Dowborczyków 13 m. 8, skąd wynika, że przeżyła wojnę.
Daty ur. Heleny i Adama wskazują, iż mogli być małżeństwem. Być może spoczywają w tym samym grobowcu na Bródnie. Trzeba byłoby to sprawdzić przy jakiejś okazji i w ten sposób może udałoby się rozwiązać jeszcze jedną zagadkę Pilickiej 17
 To, że Helena i Adam Drzewiccy byli małżeństwem dziś nie mam już żadnej wątpliwości. Wynika to z aktu małżeństwa nr 151 zawartego w 1919 w par. Św. Aleksandra. W dniu ślubu ona była już lekarzem dentystą, on laborantem firmy Peteff.
Kto wie, co to za firma i gdzie się mieściła?
 Tak, Helena Drzewicka z d. Hepke to rodzona siostra mojej babci. Adam Drzewicki był jej mężem, ale zmarł na grużlicę w 1941 roku. Helen została tylko z synem Józefem Drzewickim. Po wojnie wylądowali w Łodzi dzięki pomocy Aleksandra Forda. Józef Drzewicki po powrocie z Anglii po wojnie pracował w branży filmowej gdyż przed wojną Adam i Helena byli współwłaścicielami atelier filmowego Falanga.
 Witaj, Milamaki, właśnie natknąłem się na to forum. Nie mogę ci wystarczająco podziękować za twoje informacje dotyczące Adama Drzewickiego (był moim dziadkiem). Chciałbym dać Wam wgląd w moje życie: Urodziłem się w Anglii w kwietniu 1945 r. (Obecnie 73 lata), nazywam się Regina Stefanie Brady (z domu Drzewicki). Moją matką była Sybil Conroy i ojciec Józef Stefan Drzewicki. Rozumiem, że moja dalsza rejestracja urodzenia została przywołana do Polski po zakończeniu wojny. Z powodu braku technologii osiągnąłem wiele ślepych zaułków na przestrzeni lat i do tej pory nie udało mi się znaleźć żadnych informacji dotyczących mojej dalszej działalności. Moja matka zmarła wiele lat temu w wieku 81 lat i wszystkie wspomnienia z nią umarły. Mam wszystkie rekordy i pamiętniki królewskich sił powietrznych, które należą do mnie dalej, kiedy był w Anglii w czasie wojny. Jeśli masz jakieś dodatkowe informacje lub ktoś, z kim mógłbym z tym porozmawiać, byłby bardzo przydatny. Byłbym zainteresowany, gdybym miał rodzeństwo i całe jego życie. Jeśli masz osobisty e-mail lub inny sposób skontaktowania się z Tobą, to byłoby wspaniale. Jeśli chcesz się ze mną skontaktować, adres e-mail mojej córki to TrayBray@hotmail.co.uk.
Z poważaniem,
Stefanie."
Źródło: https://forum.gazeta.pl/forum/w,51,144906841,144906841,Kamienica_przy_Pilickiej_17.html