poniedziałek, 1 lipca 2013

Jedna z willi Szustra - ul. J. Dąbrowskiego 40 i 40A

Zdjęcie wykonałam w listopadzie 2018 r.
Jednym z bardziej uroczych budynków, jest kamienica pod numerem 40-tym wybudowana po 1926 r. dla prof. M. Wojnarowicza, według projektu architekta Henryka Barucha.
Zarówno osiowo zakomponowana kamienica frontowa, jak i oficyna miały mansardowe dachy kryte dachówką.
Około 2010 r. wyremontowano elewację budynku.
Na dole budynku usytuowane są dwa lokale użytkowe. W lokalu usytuowanym bliżej wjazdu na podwórze przez wiele lat był stolarz.
Obecnie budynek jest nadal zarządzany przez miasto st. Warszawa.

 Ul. Szustra 40 - 1938 r. - Kamienica frontowa.

Oficyna - ul. J. Dąbrowskiego 40A
W wyniku wojny, a następnie komunalnego zarządzania oficyna straciła nie tylko mansardę, ale i część górnych kondygnacji, a następnie okna itd. W tak opłakanym stanie nabyli ją od Miasta właściciele Spółki Ogrody Mokotowskie, aby po kilku latach rozpocząć całkowitą przebudowę oficyny w kameralną, luksusową, miejską willę. Na cześć dawnego patrona ulicy nazwano ją – Willą Szustra.
Budynek powstał poprzez daleko idącą adaptację, przebudowę i rozbudowę resztek przedwojennego budynku autorstwa architekta Henryka Barucha. Zachowano część oryginalnych, grubych, ceglanych murów.
Od 2011 r. przy ul. Dąbrowskiego 40 A funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

Ciekawostka:
1. Dot. ul. J. Dąbrowskiego 40A. Znalazłam filmik, na którym można zobaczyć, jak faktycznie wyglądała oficyna budynku przy ul. Dąbrowskiego 40.
Filmik "Hemp Gru oprowadza po Mokotowie" z 2003 r.
Proszę zacząć oglądać od 0:58 wtedy już w tle widać boczną ścianę oficyny, a później front od 1:07 i tak do 1:34 widać fragmenty budynku.
Natomiast 1:12 przez dwie sekundy widać fragment tyłu kamienicy przy ul. Dąbrowskiego 40 i cały tył 1:48.

Link: https://www.youtube.com/watch?v=yfHrlpGTG5A

Zdjęcia wykonałam w listopadzie 2018 r. Tutaj widoczny budynek przy ul. Dąbrowskiego 40A.
Tył budynku przy ul. Dąbrowskiego 40. Wejście do budynku. Po lewej już widać fragment budynku przy ul. Dąbrowskiego 40A.

Domek Gotycki - Gołębnik - ul. Puławska 59


Domek Gotycki - nazywany też Gołębnikiem, to neogotycka wieża z bramą prowadzącą do Parku Morskie Oko, przy ulicy Puławskiej 59. Jest częścią romantycznego założenia ogrodowego. Brama zaprojektowana została przez Szymona Bogumiła Zuga w 1780 roku. Natomiast od 18 stycznia 1969 r. zegar na wieżyczce gołębnika wygrywa "Marsz Mokotowa" codziennie o godzinie 17.00 na pamiątkę godziny W.

niedziela, 30 czerwca 2013

Park Mokotowski - Park Dreszera

Data założenia: 1938 r.
Powierzchnia: 2,7 ha 




Zdjęcia wykonałam w lipcu 2018 r.


Park im. gen. Gustawa Orlicz-Dreszera – park usytuowany w obrębie ulic: Ursynowskiej, Puławskiej, Odyńca i Krasickiego. W latach 1951–2012 oficjalnie pod nazwą Park Mokotowski, mimo to powszechnie funkcjonuje dawna nazwa.
Park założono za czasów prezydentury Stefana Starzyńskiego, na terenie fosy fortecznej dawnego Fortu Mokotowskiego według projektu inż. Zygmunta Hellwiga. Otwarcia i nadania imienia Gustawa Orlicza-Dreszera, generała Wojska Polskiego, który zginął w katastrofie samolotowej w 1936 r. dokonano 26 czerwca 1938 r. W czasie powstania warszawskiego toczyły się w tym rejonie zacięte walki. Obszar ten był jednym z największych prowizorycznych cmentarzy. Po wojnie ciała ekshumowano.
Po zniszczeniach wojennych park zrewitalizowano w 1951 r., a część leżącą pomiędzy ul. Krasickiego, a al. Niepodległości zamieniono na ogródek jordanowski.
W 1985 r. w parku ustawiono pomnik "Mokotów Walczący 1944", upamiętniający uczestników Powstania Warszawskiego na Mokotowie. Jest to olbrzymi, pęknięty na pół kamień narzutowy wydobyty w trakcie budowy metra. Po środku znajduje się "kotwica" – znak Polski Walczącej.
Park Dreszera został wpisany do rejestru zabytków 12 marca 1989 r.
Przez wiele lat na obszarze parku znajdowało się od wejścia od strony ul. Puławskiej tzw. potocznie "Mysiadło", gdzie można było zakupić świeże warzywa i owoce oraz kwiaty w donicach i cięte.
Obecny układ kompozycyjny Parku Dreszera, w obrębie współczesnych granic, nie uległ zasadniczym zmianom w stosunku do formy przedwojennej.
Park utrzymany jest w stylu modernistycznym. Centralną oś kompozycji tworzy aleja główna z układem prostokątnych wnętrz parkowych położonych po obu jej stronach. Wyróżniającym się elementem kompozycji jest szeroka, owalna aleja kasztanowców we wschodniej części parku. Przecięcie alei głównej z aleją poprzeczną zaakcentowane jest fontanną. Symetrycznie, po obu stronach alei głównej usytuowane są: pomnik Powstańców Mokotowa – żołnierzy AK pułku „Baszta” i plac zabaw dla dzieci. Park jest ogrodzony, posiada ochronę i publiczną toaletę.
Od stycznia do końca lipca 2007 r. trwała kompleksowa rekultywacja parku. Miała ona na celu odtworzenie pierwotnego założenia przestrzennego, a oprócz tego ustawienie przy wejściu od ul. Puławskiej pomnika gen. Gustawa Orlicza-Dreszera (cokół pod pomnik jest już gotowy, ale samego pomnika do tej pory brak), natomiast z drugiej strony parku – fontanny. Park został ogrodzony i doświetlony.
W południowej części parku (od ul. Odyńca) znajduje się ogródek restauracyjny. Natomiast na rogu ul. Ursynowskiej i ul. Puławskiej usytuowana była kwiaciarnia.

Ciekawostka:
1. W czerwcu 2021 r. na miejscu wazy od ul. Kazimierzowskiej pojawiła się:

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2021 r.


WKU Warszawa Mokotów

Herb Dzielnicy Mokotów
Łącznie teren administracyjny Wojskowej Komendy Uzupełnień Warszawa – Mokotów to 731 km2, na którym zamieszkuje 477 000 mieszkańców.

Rozkazem dowódcy WOW w dniu 06.09.1945 r. powołana została Rejonowa Komenda Uzupełnień Warszawa Miasto, w której skład wszedł teren dzielnicy Mokotów. 
Zgodnie z Rozkazem z dnia 01.07.1956 r. powołano nową Wojskową Komendę Rejonową Warszawa Mokotów, która w swojej siedzibie przy ul. Rakowieckiej 25 z dniem 01.07.1956 r. przystępuje do samodzielnego działania. 
Zgodnie z decyzją Wojskowego Komendanta Wojewódzkiego Warszawa Miasto, przeniesiono Wojskową Komendę Rejonową Warszawa Mokotów w dniu 28.09.1964 r. do nowej siedziby przy ul. Czerniakowskiej 73/79. 
Od dnia 01.09.1966r Wojskowa Komenda Rejonowa Warszawa Mokotów zmieniła nazwę na Dzielnicowy Sztab Wojskowy Warszawa Mokotów.  
W listopadzie 1969 r. Dzielnicowy Sztab Wojskowy  Warszawa Mokotów rozpoczął funkcjonowanie w nowej siedzibie przy ul. Puławskiej 4.  
Na podstawie Zarządzenia Szefa Sztabu WOW z dniem 04.06.1975 r. Dzielnicowy Sztab Wojskowy Warszawa Mokotów zostaje rozformowany, a z dniem 01.08.1975 r. utworzona zostaje Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa Mokotów, która swoim zasięgiem obejmuje dzielnicę Mokotów, miasto i gminę: Piaseczno, Górę Kalwarię, Konstancin Jeziorna oraz gminę Prażmów. 
W chwili obecnej Wojskowa Komenda Uzupełnień Warszawa Mokotów jest terenowym organem wykonawczym Ministra Obrony Narodowej w sprawach operacyjno-obronnych i rządowej administracji niezespolonej.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie Wojewódzkich Sztabów Wojskowych i Wojskowych Komend Uzupełnień (Dz.U. z 2010r. Nr 41, poz. 242) od dnia 1 stycznia 2011 r. uległ zmianie terytorialny zasięg działania Wojskowej Komendy Uzupełnień Warszawa - Mokotów.
Obecnie w skład terenu administrowanego wchodzą dzielnice miasta stołecznego Warszawy:
  • Mokotów;
  • Ursynów;
  • Wilanów
oraz powiaty:
  • Grójeckiego;
  • Piaseczyńskiego.
Dla zainteresowanych zdjęciami WKU Warszawa Mokotów (z zewnątrz i od wewnątrz) link:

Budynek Zakładów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Handlowej - Rakowiecka 24

Przy Rakowieckiej 24, na przeciwko "słynnego" w całym kraju więzienia, stoi monumentalny budynek Zakładów Doświadczalnych Wyższej Szkoły Handlowej z lat 1924-26. Cały zespół WSH składa się z trzech budynków wzniesionych w różnym czasie, ale o spójnej architekturze utrzymanej w duchu art déco, zaprojektowanej przez Jana Koszczyc-Witkiewicza. 
Dla lubiących architekturę polecam attykę dekorowaną ceramicznymi płycinami w stylu art déco Wojciecha Jastrzębowskiego, które symbolizują różne dziedziny gospodarki, a także sgraffita z herbami miast polskich w podcieniu, autorstwa Tadeusza Godziszewskiego.
Budynek palił się, ale przetrwał wojnę i po odbudowie na jakiś czas pomieścił część ocalałych zbiorów Biblioteki Narodowej. W podcieniu ktoś starannie zbił napisy z nazwami Wilna i Lwowa, przywrócono je dopiero po 1989 r.
W latach 50-tych podcienie owo stało się schronieniem dla stojących tu niemal codziennie kilkudziesięciu osób, najczęściej kobiet. 
"Czekają pokornie na swoją kolejkę przed więzieniem mokotowskim. Na oddanie paczki lub widzenie osobiste z więźniami. Jakże smutny to obraz..." - pisał Andrzej Jabłoński. 
W 1949 r. szkołę upaństwowiono, zmieniono jej program i nazwę na Szkołę Główną Planowania i Statystyki. Dawną nazwę uczelni przywrócono dopiero w 1991 r. Obecnie jest to budynek A Szkoły Głównej Handlowej.

Ciekawostka w nawiązaniu do mojego wcześniejszego postu o Stefanie Starzyńskim. Stefan Starzyński był absolwentem SGH, a  po 1933 r. został wykładowcą na tejże uczelni. 
 
=script> async src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js">