Dom i oficyna Szajnbergów - ul. Dolna 37

Na zdjęciu (2015) widać z przodu dom przy ul. Dolnej 37 i w głębi, pod tym samym adresem mieszczącą się oficynę.

Zdjęcia zrobiłam w kwietniu 2016 r. Dom od podwórza.

Klatka schodowa od podwórza.

Pierwszy budynek z prawej to oficyna przy ul. Dolnej 37 (eh to słońce ;)).

Oficyna. Wejście do budynku.

Oficyna. Ach, te przypadkowo umieszczone małe okienka :).

Widok Domu od podwórka.

I kilka zdjęć przedstawiających ogrodzenie Domu przy ul. Dolnej 37.

Dom i oficyna Szajnbergów - historyczna nazwa obiektu przy ul. Dolnej 37.

Trzypiętrowa kamienica powstała w latach 1938-1939 według projektu Józefa Łęczyckiego, natomiast trzypiętrowa oficyna została wybudowana według projektu Hermana Czecharowskiego. Kamienica nie została doszczętnie zniszczona w trakcie II wojny światowej. Zniszczeniu uległ jedynie dach, a w jednej ze ścian szczytowych znalazła się wyrwa od pocisku. Pomimo to cały budynek zakwalifikowano, jako nadający się do remontu.

Ciekawostki:

1. W 1956 r., przed budynkiem był kręcony film "Kanał".

2. Na dole kamienicy działa od 1984 r. "Pracownia futer Janusz Sadownik".

3. Oficyną zarządza ZGN Mokotów prawdopodobnie nadal. W 2010 r. ZGN przeprowadził dwa przetargi odnośnie oficyny przy ul. Dolnej 37. Jeden dotyczył "wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej wzmocnienia belek stropu piwnic w budynku", a drugi wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej na ocieplenie ścian zewnętrznych oraz stropu poddasza" oficyny.

4. Na podwórku przy ul. Dolnej 37 znajdowała się kapliczka.

5. Podczas powstania warszawskiego na dole domu Szajnbergów znajdował się zakład fryzjerski - teraz na jego miejscu jest naprawa sprzętu elektronicznego. Fryzjer miał pokój obok zakładu. Podczas powstania fryzjer został ostrzelany przez Niemców przez drzwi kiedy im otworzył. Pomimo tego, że miał kilka kul z automatu to na szczęście przeżył. 

 

Kamieniczka / Kolektura Lotto (w trakcie rozbiórki) - ul. Górska 32

Zainteresowała mnie taka oto kamieniczka przy ul. Górskiej 32. Z powodu, jakże błahego (właśnie zaczynałam robić zdjęcia) podszedł do mnie Pan (nazwę Pana "Miejscowym", mieszka chyba w bloku obok). Prawdopodobnie z nudów "Miejscowy" rozpoczął ze mną swobodną rozmowę o danej kamienicy. Ostatni właściciel kamienicy - Pan Rakowski, podobnież sprzedał swoją kamienicę (absolutnie miał takie prawo) i obecny właściciel (chyba kolejny developer) ma zamiar ją zburzyć - informacje z rozmowy uzyskane w październiku 2015 r. 

W kamieniczce nie dało się już normalnie mieszkać - nie tylko, że zimno, ale wszystko powoli zaczynało się kruszyć i niebezpiecznie odpadać (balkon). Widać oczywiście wymienione okna (plastiki) na piętrze, ale też natura zaczęła wdzierać na kamieniczkę (roślinność, samosiejki).

Jak widać na moich zdjęciach na dole funkcjonował zieleniak: "Kabaczek" Marzanny Zaborowskiej, sklep warzywno-spożywczy (podobnież w sezonie oblegany).
Znalazłam też, że pod adresem kamieniczki mieściła się firma - "Kowalski Paweł Usługi Budowlane" - cóż za ironia, firma budowlana i taki stan kamieniczki ostatecznie.

W podwórku (wjazd bramą) mieścił się zakład metalurgiczny.

Całkowita powierzchnia kamieniczki i terenu (m.in. spore podwórko z tyłu kamienicy i przylegająca kolektura Lotto), którego był ostatnim właścicielem Pan Rakowski wynosi 371 metrów kwadratowych. Ciekawe co powstanie na takim kawałku ziemi w pobliskiej okolicy Łazienek Królewskich.

Obecnie (grudzień 2015r.) wisi ogłoszenie na kamieniczce: "Rozbiórka bud. mieszkalnych na działce (...)". Termin prac rozbiórkowych to: 24 listopad - 30 grudnia 2015 r., czyli dokładnie jak powiedział Pan "Miejscowy". Pojawił się kontener, a zniknął już balkon i kolektura nr 1/219, której okolicznym mieszkańcom chyba najbardziej brak.

Aktualizacja.

Zdjęcia wykonałam w sierpniu 2017 r.

Ujęcie budowy przy ul. Górskiej 32 wykonałam od strony ul. Stępińskiej.

Dalsze losy punktu Lotto - parter budynku ul. Gagarina 25, obok ul. Górskiej 32. W tle widać kawałek budowy.

Bok od ul. Gagarina.

Front - ul. Górska 32.

Budynek - garaże - ul. Sielecka 7 (ul. Nowotarska i róg ul. Stępińskiej)

Zdjęcie własne.

Zaintrygował mnie budynek na tyle, że postanowiłam poświęcić mu wpis.
Blok zbudowano w 1954 r. i ma 4 piętra. Jak można zauważyć na zdjęciu od ul. Nowotarskiej znajduje się 6 balkonów (które w tym roku (2015) zostały wyremontowane.
Znalazłam dwie uchwały (nr 813/2015 i nr 775/2015), obie z 2015 r., które dotyczą dwóch miejsc garażowych (samochód) właśnie w tym budynku. 

Jedna z uchwał (nr 8132015) dotyczy nieruchomości przeznaczonej do najmu przez Zarząd Dzielnicy Mokotów m.st. Warszawy, gdzie adres nieruchomości to właśnie: ul. Sielecka 7 garaż nr 116A. Przeznaczenie garażu - parkowanie samochodu (oczywiście nie na gaz, stosowne przepisy). Powierzchnia w metrach kwadratowych wynosi 12,86. Garaż oczywiście znajduje się w budynku wielolokalowym i jest wyposażony w instalację elektryczną oraz centralnego ogrzewania. I na koniec stawka netto uzyskana w drodze negocjacji wyniosła 8,00 PLN za 1 metr kwadratowy.

Druga uchwała (nr 7752015), gdzie mamy również ul. Sielecką 7, ale tym razem garaż ma nr 110 i jego powierzchnia wynosi 14,04 metra kwadratowego (czyli jest większy, czyli garaże mają różne powierzchnie). Garaż jest wyposażony w te same instalacje co wyżej wspomniany. Jednak w przypadku tego garażu stawka netto po negocjacjach wyniosła 9,00 PLN za 1 metr kwadratowy. Pojawiła się jeszcze jedna rubryka dotycząca kaucji po obniżce w kwocie 250,00 zł.
I znalazłam jeszcze dla urozmaicenia uchwałę (nr 1671/2015) dotyczącą boksu motocyklowego nr 104C przy ul. Sieleckiej 7. Przeznaczenie nieruchomości o dziwo - przechowywanie rowerów. Powierzchnia 5,05 metra kwadratowego. Boks wyposażony w centralne ogrzewanie i inst. elektryczną. I na podsumowanie stawka netto uzyskana w drodze negocjacji wyniosła 7,5 zł na metr kwadratowy.

Ciekawostka:
1. Gdyby ktoś miał ochotę to podaję link do strony, gdzie właściciel chce sprzedać mieszkanie jednopokojowe na parterze (31 metrów kwadratowych), właśnie w tym bloku przy ul. Sieleckiej 7: http://adresowo.pl/o/nmyayr.

Rysunek szubienicy ze swastyką - al. Niepodległości 130 od ul. Ligockiej

 

Znak jest świadectwem walki żołnierzy polskiego państwa podziemnego przeciwko okupantowi hitlerowskiemu. Został namalowany wiosną 1942 r., przez anonimowego harcerza Organizacji Małego Sabotażu "Wawer".

Pozwolę sobie na małą dygresję. Jak świat długi i szeroki można spotkać wszędzie różne opinie na temat takich pamiątek? kawałków historii?. Ludzie, albo popierają zachowanie takich znaków, albo bez żadnych oporów porównują je do graffiti (które znowuż według wielu jest sztuką). Oczywiście każdy ma prawo do swojego osądu, ale osobiście, uważam takie rysunki za część historii, którą warto zachować i cieszę się, że takie znaki są zabezpieczane. Akurat w przypadku rysunku szubienicy ze swastyką przy ul. Ligockiej naprawdę trzeba wiedzieć, czego się szuka i gdzie tego szukać, więc to raczej pamiątka dla wtajemniczonych.

Jan Bytnar "Rudy" - al. Niepodległości 159

Kamienica SMB Pracowników Umysłowych nr 159 przy al. Niepodległości została wybudowana w latach 1936-1938. W trakcie okupacji niemieckiej mieszkali tutaj Zdzisława i Stanisław Bytnarowie wraz z córką i synem Janem. W ich mieszkaniu organizowane były konspiracyjne spotkania. Tutaj też 23 marca 1943 r. doszło do aresztowania Janka Bytnara, ponieważ Niemcy po aresztowaniu na Grochowie jednego z jego współpracowników natrafili na notatki, w których (mimo iż zaszyfrowany) podany był adres Janka Bytnara. Jego osobę i to wydarzenie upamiętnia umieszczona obecnie na fasadzie tablica pamiątkowa. 

Ciekawostka:

1. Nie miałam możliwości porozmawiać z Panem, który posadził własnoręcznie każdy kwiatek pod tablicą "Rudego". Żałuję (braku czasu w tamtej chwili), bo widziałam, że Pan sam w wózku na zakupy przywiózł ziemię kwiatową i każdy z tych kwiatków był w oddzielnej doniczce. Jak dla mnie widok był wzruszający i bezcenny.