niedziela, 30 czerwca 2013

Sierociniec przy ul. Rakowieckiej 21



Gmach powstał w latach 1899-1901 według projektu Władysława Kozłowskiego, znanego z oprawy architektonicznej Hali Mirowskiej. Sierociniec budowano dla Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności (WTD) dzięki pieniądzom, które zapisał tej instytucji Edward P. Czaban (kupiec, który zbił fortunę na handlu węglem i drewnem, a na starość został filantropem). WTD było jedną z pierwszych organizacji filantropijnych założonych na ziemiach polskich pod zaborami. Powstało z inicjatywy m.in. Zofii z Czartoryskich Zamoyskiej i prowadziło działalność w zakresie opieki nad dziećmi i najuboższymi.
Przed wojną przy ul. Rakowieckiej 21 działał sierociniec dla dziewcząt, znajdowało się także gimnazjum męskie, które zostało zamienione w dziewięcioklasową szkołę podstawową. Po wojnie budynek przejęło Towarzystwo Przyjaciół Dzieci, w efekcie czego powstał Dom Dziecka nr 4 i Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie.

Budynek stoi obok siedziby mokotowskiego urzędu dzielnicy. 
Neogotycki , a może neoromanizm (?), czterokondygnacyjny budynek został wystawiony przez Ratusz na sprzedaż.
Jego wartość oszacowano na prawie 28 mln zł. - Już od około 2009/2010 stoi pusty, gdyż Centrum pomocy rodzinie przeniosło się do nowej siedziby przy ul. Lipińskiej na Bielanach, a dom dziecka - na ul. Łukowską na Grochowie.

Budynek przy Rakowieckiej jest olbrzymi, trudno go ogrzać, a trzeba w nim wymienić właściwie wszystkie instalacje i to w przeciągu roku od podpisania umowy kupna, do tego konserwator musi zaakceptować wszelkie przeróbki, musi być zachowana również oryginalna elewacja i detale architektoniczne, które nigdy nie mogą zostać przysłonięte przez reklamę wielkoformatową. Jeżeli ktoś byłby zainteresowany kupnem to może w tym budynku powstać np. hotel, jednostka kulturalna albo społeczna.

Urzędnicy twierdzą, że zainteresowanie budynkiem ze strony inwestorów jest spore. Dlatego ratusz zrezygnował z 50-procentowej zniżki, jaka przysługuje nabywcom obiektów zabytkowych. Oczywiście "pomysł" przegłosowała Rada Warszawy (dlatego już tak długo budynek stoi opuszczony i z roku na rok coraz bardziej niszczeje).
Zorganizowano drugi przetarg na zakup nieruchomości przy ul. Rakowieckiej 21 na warszawskim Mokotowie, który zakończył się bez złożenia ani jednej oferty. Przedmiotem przetargu była nieruchomość gruntowa zabudowana, o powierzchni 8454 mkw. Cena wywoławcza wynosiła już bagatela 34,1 mln zł.

Aktualizacja (2013):
Zgodnie z informacją z 27 października 2013 r. budynek ma być przejęty przez Ministerstwo Kultury za niespełna 13,1 mln PLN i ma się do budynku przenieść szkoła muzyczna, która do tej pory działała w Akademii Teatralnej przy ul. Miodowej.


Aktualizacja (2015):
Cytuję: "Pragniemy poinformować, że w dniu 18 września 2015 roku Sąd konkursowy ogłosił wyniki Konkursu na opracowanie koncepcji architektonicznej siedziby ZPSM Nr 1 w Warszawie przy ul. Rakowieckiej 21.
Autorem zwycięskiego projektu jest KONIOR STUDIO, pracownia architektoniczna, której flagową realizacją jest sala koncertowa Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach." 


Źródło:http://miodowa.edu.pl/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=79&Itemid=468
  
Kolejna aktualizacja (23.04.2018 r.):
"Wicepremier Piotr Gliński, Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w obecności Lidii Skrzyniarz – dyrektor DSAiEK, Zdzisława Bujanowskiego – dyrektora CEA, Tomasza Koniora – głównego projektanta oraz dyrektor szkoły – Iwony Waga-Parafiniak wmurował kamień węgielny w budynek nowej siedziby i sali koncertowej Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych Nr 1 w Warszawie. Cała inwestycja finansowana jest ze środków MKiDN (77 milionów zł). Szkoła z ulicy Miodowej przeniesie się do nowejsiedziby przy ul. Rakowieckiej 21 już 1 września 2019 roku."

Źródło:https://cea-art.pl/kamien-wegielny-na-rakowieckiej-wmurowany/.

Aktualizacja (07.05.2018 r.).  
Zdjęcia wykonałam w dniu 1 maja 2018 r. 





Projektant wyszczególniony na tablicy informacyjnej KONIOR STUDIO.

Zdjęcie wykonałam w czerwcu 2018 r. W głębi widać prace wykonywane na tyłach budynku.
Zdjęcia wykonałam we wrześniu 2019 r.

Zdjęcie wykonałam w lipcu 2020 r. Przedstawia tył zabudowań (dla porównania jest powyżej wykonane przeze mnie zdjęcie w czerwcu 2018 r.)

sobota, 29 czerwca 2013

Willa Starzyńskiego - ul. J. Dąbrowskiego 72

W willi przy skrzyżowaniu ul. Dąbrowskiego i Al. Niepodległości mieszkał Stefan Starzyński, prezydent Warszawy w latach 1934-1939. Od kilku lat na rogu (od strony Al. Niepodległości) stoi pomnik -  tablica    z płaskorzeźbą.

Przypuszczano, że w willi powstanie Instytut Stefana Starzyńskiego, jednakże w br. (2013) zaczęła funkcjonować w willi Ambasada Królestwa Maroka.

Dodatkowe informacje (możliwe, że będą obszerniejsze w zależności od zainteresowania/komentarzy):
  1. 19 sierpnia 1893 r. przy ul. Dobrej 33 urodził się Stefan Starzyński;
  2. Na Starych Powązkach znajduje się symboliczny grób Stefana Starzyńskiego (pion śledczy warszawskiego oddziału IPN-u próbuje ustalić szczegóły śmierci Stefana Starzyńskiego);
  3. W 1999 r. przy ul. Senatorskiej 16 w Warszawie umieszczono tablicę upamiętniającą Stefana Starzyńskiego, ufundowaną przez banki – BRE i Citibank;
  4. W 2001 r. w Ogrodzie Saskim postawiono pomnik Stefana Starzyńskiego ( stał tam do 2008 r.), później został przeniesiony do Szkoły Podstawowej 143 w Warszawie im. Stefana Starzyńskiego przy Al. Stanów Zjednoczonych 27. Uroczyste odsłonięcie pomnika nastąpiło 15 września 2008;
  5. Drugi pomnik Stefana Starzyńskiego znajduje się na Placu Bankowym po zachodniej stronie Błękitnego Wieżowca, a zarazem naprzeciwko obecnego Ratusza.
Widok na tablicę pamiątkową od ulicy:


Aktualizacja - 12.10.2018 r.
Od około dwóch tygodni trwa remont elewacji.

Zdjęcia wykonane przeze mnie w październiku 2018 r.

Rodzinny Ogród Działkowy im. Obrońców Pokoju w Warszawie (Mokotów)

POD (Pracowniczy Ogród Działkowy) „Obrońców Pokoju”, znajdujący się między ulicami Odyńca, Racławicką, Wołoską i Al. Niepodległości, obchodzi w tym roku (2013) 111 rocznicę założenia.

Powierzchnia użytkowa: 6,5 ha
Liczba działek: 285

Przez lata zmienił wielkość i położenie. Ogród po założeniu należał do Towarzystwa Ogródków Osiedli Działkowych. Pierwszą przewodniczącą i założycielką Towarzystwa była Maria Praczkówna. 
Po odzyskaniu niepodległości przewodniczącym został kontroler tramwajowy (Antoni Czapski), który zaczął systematycznie powiększać ich teren. Ziemię kupował od pobliskich mokotowskich ogrodników, na zachód od obecnych działek. Ogrody były przeznaczone przede wszystkim dla tramwajarzy i ich rodzin, a co ciekawe w tym czasie ogród zmienił nazwę na Ogród Działkowy Tramwajarzy. 
W późniejszych latach, aż do wojny ogród został całkowicie ogrodzony, wybudowano świetlicę i trzy studnie głębinowe.
W czasie okupacji był schronieniem dla bezdomnych i żołnierzy AK.
Jak większość Warszawy taki i ogród podczas Powstania Warszawskiego został całkowicie zniszczony.
Jeżeli kogoś zainteresuje szczegółowa historia działek serdecznie polecam link: 
Ogród został udostępniony dla ludności w 1949 r. jako ogród-park.
Na terenie ogrodu mieści się budynek, gdzie są organizowane różne uroczystości np. sylwester. Chętni mogą wynająć salę np. pod przyjęcie komunijne.

(01.10.2015r.) ZDJĘCIE budynku, w którym odbywają się przyjęcia okolicznościowe. Zdjęcie przedstawia również plakat dot. obchodów święta działkowców, plakaty informujące o ptakach występujących w Polsce, o prawidłowym przycinaniu drzew owocowych i np. o ochronie jeży. Mała tabliczka pamiątkowa nad drzwiami uświetnia moment nadania ogrodowi tytułu "Pracowniczy Ogród Działkowy 100-lecia" przez Krajową Radę Polskiego Związku Działkowców.



We wrześniu 2017 r. wykonałam przypadkowo kilka zdjęć (nie miałam zamiaru ich publikować dn. 5 stycznia 2018 r.):

Spodobała mi się nowa tablica. Według mnie naprawdę przemyślana i estetyczna.
Pod koniec września 2017 r. pojawił się Projekt planu zagospodarowania rejonu Wierzbna, gdzie pojawiła się kwestia zlikwidowania Rodzinnego Ogrodu Działkowego i wykorzystania tego terenu m.in. pod parking od strony al. Niepodległości.
Oczywiście projekt spotkał się z uznaniem części mieszkańców, jak też krytyką i walką o zachowanie Ogrodu.

Ciekawostka:
1. Zdjęcia przedstawiające nazwę jednej z alejek na terenie Ogrodu w dwóch wersjach: wcześniejszej i obecnej (mogę jedynie domniemywać, że jeden z działkowców z sentymentu? pozostawił sobie poprzednią tabliczkę).


Aktualizacja - luty 2020 r.
Poniższe zdjęcia wykonałam w lutym 2020 r. Na ogrodzeniu działki nr 191 przygotowano wystawę z Kroniki najstarszego ogrodu na Mazowszu.










=script> async src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/js/adsbygoogle.js">