Muzeum Władysława Broniewskiego - ul. J. Dąbrowskiego 51

Źródło: "Dzieje Mokotowa" z 1972 r.

Proszę zwrócić uwagę jak duża różnica nastąpiła w wyglądzie frontu willi.

Współcześnie.

W domu, w którym Władysław Broniewski spędził ostatnie dziewięć lat życia, zachowano autentyczne wyposażenie wnętrz. Wystawa dokumentuje złożone losy autora „Ulicy Miłej”. Obok rękopisów eksponowane są mało znane materiały z archiwum literackiego pisarza. Zbiory i ekspozycja stała: biograficzne, w oryginalnych wnętrzach - archiwum, pamiątki osobiste; prawie kompletny zbiór rękopisów, korespondencja z 1at 1915-1962; pierwodruki wierszy w prasie i pierwsze wydania książkowe, taśmy magnetofonowe z recytacjami poety. Muzeum mieści się w willi z 1950 r. podarowanej poecie przez państwo w rocznicę 25-lecia twórczości.

Ciekawostki: 
1. Informacje:
muzeum-broniewskiego@muzeumliteratury.pl
tel. 22 845 03 28
2. Muzeum czynne:
środa, piątek 10.00 - 16.00
wtorek 12.00 - 18.00 
3. Zdjęcie przedstawiające Władysława Broniewskiego.

 Źródło: "Dzieje Mokotowa" z 1972 r.

Budynek - ul. Wiktorska 3

Źródło: http://www.audiovis.nac.gov.pl/obraz/30192/e0799617098350eff6169eb3f19fa21b/

Powyższe zdjęcie wykonano w 1936 r. 

Obecnie budynek nadaje się do wyburzenia. Widać cegły, które mają oznaczenia "Z i Ska". Okna są pozabijane dyktami. 

Pomimo opłakanego stanu budynku miasto ciągle szuka kupca, a do tego konserwator wymaga od przyszłego właściciela odtworzenia dawnej elewacji i klatki schodowej.
Kamienica przy ul. Wiktorskiej 3 ma dwóch właścicieli: developera "Sawa Apartments Powiśle", do którego należą 4 mieszkania i Miasto (Zarząd Gospodarki Nieruchomościami) - 52 mieszkania.
 

Ciekawostki:
1. Zdaniem Urzędu Dzielnicy Mokotów stan kamienicy jest bardzo zły, a przeprowadzenie remontu nieopłacalne. Nie stać Miasta na budowę tak drogich mieszkań komunalnych. Według urzędników developer kupił tanio 4 mieszkania i obecnie liczy na to, że Miasto sfinansuje drogi remont całej kamienicy.
2. W nowym domu mogłoby powstać tylko kilkanaście mieszkań i każde powinno mieć dostęp do garażu. Roboty związane z budową podziemnego parkingu na tak małej działce spowodują niemały wzrost kosztów inwestycji.
3. Udziały Miasta w kamienicy były 3 razy wystawiane na sprzedaż. Cena - 10 milionów złotych. Nie było zainteresowanych.
4.  W Obwieszczeniach sądowych, w rubryce "Uznanie za zmarłego i stwierdzenie faktu śmierci" znalazłam dane: 
-"Franciszka Akcennik, Warszawa, Wiktorska 3, co do Józefa Akcennika (...) ur. 13.VIII. 1907 w Warszawie, wywiezionego do obozu w Stutthofie (...).";
-"Józefa Wójcik, Warszawa, Wiktorska 3, co do Bolesława Wójcika (...) ur. 28.X.1898 r. w Warszawie (...), wywiezionego po powstaniu do obozu w Buchenwaldzie (...)."
Źródło: Monitor Polski z dnia 27 kwietnia 1948 r.


Aktualne zdjęcia wykonane przeze mnie (czerwiec 2016 r.):

Zadaszenie przed odpadającymi elementami budynku. Żółte tabliczki z ostrzeżeniami.

Widok od podwórka.

Aktualizacja - 7.06.2018 r.

Pod koniec marca 2018 r. Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego nakazał rozbiórkę budynku.

Budynek nie jest wpisany, ani do Rejestru Zabytków, ani nie figuruje w Gminnej Ewidencji Zabytków.

Ewentualny remont kamienicy został oszacowany na 16 mln zł.

W dniu 11 maja 2018 r. wpłynął wniosek o wpis do Rejestru Zabytków kamienicy przy Wiktorskiej 3 od spółki Sawa Apartments Powiśle.

Aktualizacja - 8.10.2021 r.

Zdjęcia wykonałam w marcu 2021 r.

Z tablicy informacyjnej wynika, że przeprowadzono prace mające na celu zabezpieczenie kamienicy przed dalszą degradacją.
Decyzję na wykonanie zabezpieczenia wydano 26 listopada 2020 r.
Inwestorem była Wspólnota Mieszkaniowa Wiktorska 3.

Kościół pw. Św. Michała Archanioła

Dnia 8 września 1853 r. poświęcono kamień węgielny pod budowę nowego kościoła na Mokotowie. Ofiarodawcą placu był książę Michał Radziwiłł. Konsekracji kościoła pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny dokonał 8 września 1856 roku ks. abp A. M. Fijałkowski. W latach 1893-99 miała miejsce gruntowna przebudowa kościoła.

Dnia 20 listopada 1917 r. ks. abp Aleksander Kakowski wydał dekret ustanawiający parafię św. Michała Archanioła, pierwszą na Mokotowie. Pierwszym proboszczem został ks. Karol Bliziński, który w latach 1914-37 gruntownie odremontował i urządził wnętrze kościoła. W okresie tym zbudowano m.in. dzwonnicę i kaplicę pogrzebową (1924).

W czasie kampanii wrześniowej (1939) kościół uległ częściowemu, a podczas Powstania Warszawskiego (1944) - całkowitemu zniszczeniu. W roku 1945 proboszcz ks. Jan Szmigielski dokonał prowizorycznej odbudowy części kościoła, by umożliwić posługę duszpasterską w zniszczonej Warszawie. W 1947 r. proboszczem został ks. Stefan Piotrowski, który rozpoczął budowę całkowicie nowego kościoła na trzykrotnie większym gruncie.

8 grudnia 1951 r., w dniu Niepokalanego Poczęcia NMP, ks. Stefan kardynał Wyszyński, ówczesny prymas Polski, poświęcił kamień węgielny pod jego budowę. 21 listopada 1959 r., w dniu Ofiarowania Matki Bożej, dokonana została konsekracja wschodniej, a 16 listopada 1966 r., w dniu Matki Bożej Miłosierdzia, zachodniej części kościoła. Obu konsekracji dokonał ks. prymas Stefan Wyszyński. W głównym ołtarzu umieszczono relikwie św. Stanisława - biskupa i męczennika, oraz św. Agnieszki - męczennicy.

Od 30 czerwca 2013 r. nowym proboszczem parafii jest ksiądz Jan Konarski.

Budynek - Centrala telefoniczna - ul. Dąbrowskiego 30

Zdjęcie wykonałam w kwietniu 2017 r.

Budynek przy ul. Dąbrowskiego 30, wybudowany w 1934 r. wg projektu Heleny i Szymona Syrkusów na zlecenie P.A.S.T. (Polskiej Akcyjnej Spółki Telefonicznej).
Na budynek składają się pomieszczenia techniczne i mieszkania dla pracowników.
Kiedyś wejście do budynku było usytuowane na rogu ul. Dąbrowskiego i ul. Wiśniowej (tam gdzie kolumna widoczna na pierwszym zdjęciu), natomiast obecnie funkcjonuje główna klatka schodowa na planie półkola od ul. Wiśniowej.

W 2015 r. została wydana decyzja z pozwoleniem na rozbudowę pod cele biurowe.

Obecnie przy wejściu od ul. Wiśniowej powieszono żółtą kartę informacyjną, więc podejrzewam, że Ktoś nabył budynek.
W budynku są prowadzone prace remontowe już od 2016 r. do chwili obecnej (2018 r.).
Na pierwszym i drugim piętrze będą się znajdować nowoczesne powierzchnie biurowe.
Minimalny moduł biurowy ma wynosić około 34 metry kwadratowe.

Ciekawostki:

1. Jeśli ktoś miałby ochotę zerknąć na ofertę sprzedaży powyższego budynku (cena 3 950 000 PLN) to polecam poniższy link (osobiście zerknęłam z czystej ciekawości):
http://www.biura.pl/pl/obiekt/opis/361tp1/typ/1/sprzedaz-warszawa-jaroslawa-dabrowskiego-30
2. W dniu 26 września 1944 r. w starciu z niemieckimi czołgami na rogu budynku (tam, gdzie kolumna) zginęła 21-letnia Katarzyna Zofia Borowińska ps. Magda - łączniczka i sanitariuszka Kompanii B2 Batalionu "Bałtyk", Pułk AK "Baszta". 

Aktualizacja ( 26 czerwiec 2018 r.).

Udało mi się wykonać zdjęcia pierwotnego wejścia usytuowanego na rogu ul.Dąbrowskiego i ul.Wiśniowej. Prace remontowe trwają i kolejne elementy budynku są wymieniane, usuwane, burzone. 

Kiedyś w rogu był dawny aparat telefoniczny na żetony.

Twórczość różna.

W tej chwili ( już 27 czerwiec 2018 r. ) po wejściu i oknach z moich zdjęć już nie ma śladu... zostały wyburzone dwa duże otwory.

Kolejne zdjęcia wejścia (wykonane przeze mnie 1 lipca 2018 r.).

Aktualizacja - maj 2020 r.
Zdjęcia wykonałam w maju 2020 r. Ujęcia wykonane od ul. J. Dąbrowskiego.

Kino Stolica / Iluzjon - ul. Narbutta 50a

Budynek dawnego kina "Stolica” znajduje się nadal przy ulicy Narbutta 50A. Został wybudowany w latach 1949−1950 wg projektu Mieczysława Pipreka w stylu socrealizmu.

A współcześnie mieści się teraz w tym samym budynku - Kino Iluzjon, to kino - muzeum należące do Filmoteki Narodowej ulokowane pośrodku skweru Słonimskiego. Budynek kina wpisany jest do rejestru zabytków.

Pokazywane są tu stare, klasyczne filmy, organizowane festiwale, przeglądy i pokazy specjalne. Iluzjon powstał w połowie lat 50. i na początku miał swoją siedzibę w Alei Szucha, potem w kinie Polonia i w kinie Śląsk, w to miejsce przeniósł się w 1997 r. W 1998 r. w plebiscycie Gazety Wyborczej kino zdobyło tytuł "Miejsce Magiczne", a w kwietniu 2001 r. Rada Miasta przyznała Iluzjonowi wyróżnienie i medal "Zasłużony dla Warszawy".

Budynek kina z 1950 r., choć wpisany do rejestru zabytków, na początku XXI w. był w na tyle złym stanie, że jego dalsze użytkowanie było niebezpieczne. Właściciel, Max Film, nie kwapił się do jego remontu, a Ministerstwo Kultury początkowo nie chciało przejąć budynku i instytucji. Dopiero w listopadzie 2008 r. kino przeniosło się do Biblioteki Narodowej, gdzie początkowo przewidywano, że będzie znajdować się trzy lata. Remont budynku przy ul. Narbutta podjęto jednak dopiero w maju 2011 r. z zamiarem ukończenia go do końca 2011 r., jednak prace opóźniły się, wobec czego kino otwarto 9 listopada 2012 r. Koszt przebudowy wyniósł 17 mln złotych.

Podczas prac odnaleziono skrzynię z amunicją z czasów II wojny światowej.

Ciekawostki: 

1. W tym pomieszczeniu mieściły się kasy biletowe (w czasach kiedy kino nie było oblegane można było przekonać się o świetnej akustyce tego miejsca).
2. Krótki około trzy i pół minuty filmik ze zdjęciami (serdecznie polecam)
   http://www.iluzjon.fn.org.pl/static/9/17/o-kinie-iluzjon-troche-historii.html;
3. Kino ma w swojej ofercie seanse z muzyką na żywo - cena 17 zł.
4. Pozwolę sobie wspomnieć, że będąc dzieckiem byłam w tym kinie i jako nastolatka również na kultowym "Rejsie", wystrój sali kinowej nadawał dodatkowego smaczku np. stare trzeszczące, obite materiałem, drewniane fotele :) bardzo miłe wspomnienia.
   Aktualizacja (16.01.2019 r.).
   Podobnież w budynku znajdowała się (właśnie nie wiem czy nadal tam jest?) od 1950 r. tkanina dekoracyjna - żakard autorstwa Zofii Matuszczyk-Cygańskiej.

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2018 r.

Otoczenie Kina.