Willa Bolesława Haca - ul. Madalińskiego 86

Zdjęcie zrobione przeze mnie - jesień 2015 r.

Zdjęcie wykonane - styczeń 2016 r. Jak widać, dawno zamknięty kiosk szpeci widok na wille.

Na budynku widnieje rok powstania willi - 1928.

Nazwa historyczna: willa Bolesława Haca.

Obecnie (2016 r.) właścicielem gruntu jest m. st. Warszawa.

Pod tym adresem można znaleźć dwie firmy: Horus sp.j. Rembiszewski, Rybarczyk; Przedsiębiorstwo Usługowo-Wytwórcze Alpaka s.c. Łysiak Warszawa.

Ciekawostki:
Trochę ;) faktów o pierwszym właścicielu willi - Bolesławie Hacu.
1. Według powstańczego biogramu Bolesław Hac należał do Armii Krajowej- Grupy Bojowej "KRYBAR"; WSOP (rozwinięcie skrótu: Wojskowa Służba Ochrony Powstania) zgrupowanie "CUBRYNA" (Elektrownia); VII Pluton. Szlak bojowy: Powiśle.
2. Cytuję fragment artykułu Tomasza Urzykowskiego "Walka o prąd. Epopeja elektrowni na Powiślu." z dnia 26.07.2014 r.: 
"Poza 130-osobową załogą na terenie elektrowni przebywało dużo cywilów, przeważnie z rodzin pracowników - Bolesław Hac, były naczelny inżynier zakładu, pisał, że do wyżywienia było 600 osób. Podczas ostrzału cywile kryli się w schronie gmachu administracyjnego. W schronie panowało przepełnienie, zachodziła więc obawa, że może wybuchnąć epidemia. Wydano zarządzenie o zachowaniu czystości, usuwaniu śmieci z korytarza i wszystkich pomieszczeń, myciu wszystkich podłóg itp. Do zarządzeń tych wszyscy zastosowali się. Najgorzej było z pracą. Z wielkim trudem zorganizowano szycie i napełnianie sienników, naprawę bielizny dla żołnierzy itp." - relacjonował inż. Hac ("Ludność cywilna w Powstaniu Warszawskim")."
- źródło: http://wyborcza.pl/alehistoria/1,139908,16382922,Walka_o_prad__Epopeja_elektrowni_na_Powislu.html
3. Uchwałą Prezydium Krajowej Rady Narodowej, powziętą na posiedzeniu w dniu 30 kwietnia 1945 r. za zasługi i wydajne przyczynienie się do odbudowy Elektrowni Warszawskiej został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi m.in. inż. Hac Bolesław.
4. 21 maja 1946 r. Prezesem 7-osobowego Zarządu Oddziału Warszawskiego SEP (rozwinięcie skrótu: Stowarzyszenie Elektryków Polskich)"(...) został kol. Bolesław Hac, który pełnił tę funkcję przez 3 kadencje."
Źródło:http://marie-www.ee.pw.edu.pl/sep-ow/PLI/konf/90-lat/jszast-90latOWsep.pdf

5. Inż. Bolesław Hac (ur. 1886 r. - zm. 19.02.1975 r. w Warszawie; żył 89 lat) spoczywa na Cmentarzu Stare Powązki. Spoczywają z nim jeszcze trzy osoby: Franciszek Hac (zm. 13.06.1913 r., lat 53), Bohdan Hac (symbolicznie, ponieważ zginął podczas Powstania Warszawskiego; żył 20 lat), Halina Hac (pracownica służby zdrowia od 1911 r.; zm. 10.10.1969 r.; żyła 82 lata). Pomnik należy do Warszawskich Zabytkowych Pomników Nagrobnych (powstał w 1913 r. z marmuru i piaskowca).

Źródło: http://cmentarze.um.warszawa.pl/pomnik.aspx?pom_id=1972

Budynek - ul. Łyżwiarska 1 (zdziwienie)

Widok od ul. Kieleckiej. Ładne duże "podwórko". Teren ogrodzony. Wszystkie zdjęcia robione przeze mnie w styczniu 2016 r.

Wejścia na klatki schodowe zadbane, jak i cała elewacja.

Moje "zdziwienie", czyli adres na tabliczce - ul. Łyżwińska 1. Przy budynku jest furtka w ogrodzeniu. Z boku na budynku jest tablica z nazwą ulicy Kieleckiej.

Bok budynku, nadal od ul. Kieleckiej.

Dłuższa chwila na podziwianie balustrad i ul. L. Różyckiego.

Tutaj widok w pełnej krasie od ul. Różyckiego.

Z prawej, tam daleko ;), widać drugi budynek o tym samym adresie i ul. Łyżwiarska za tym drugim budynkiem. 

Dla odważnych i "wtajemniczonych", gdzie leży budynek o adresie Łyżwiarska 1? Podczas spaceru poniosły mnie nogi w osiedla (odśnieżone przez dozorców ścieżki były bardziej zachęcające niż błoto pośniegowe itp.) i znalazłam się przy skrzyżowaniu ulic: Kielecka i L. Różyckiego. Patrzę na tabliczkę na budynku, a tutaj niespodzianka... ul. Łyżwiarska 1. Polecam zerknąć na mapę. Na upartego budynek jest naprawdę blisko ul. Łyżwiarskiej, niektórzy pewnie uznają to za normalne i że się czepiam.
Jednakże moje lekkie zdziwienie może chyba tłumaczyć fakt, że budynek tworzy razem z innymi budynkami w okolicy - Osiedle WSM Mokotów - Kolonia I, a w tle, z prawej strony na ostatnim zdjęciu widać drugi budynek o tym samym adresie, czyli ul. Łyżwiarska 1 (tylko, że ten budynek leży przy skrzyżowaniu ul. L. Różyckiego i pożądanej przeze mnie ul. Łyżwiarskiej). Oba oczywiście powstały w latach 1948- 1952. Zaprojektowali je dwaj Panowie: Stefan Tworkowski i Zasław Stanisław Malicki.

Tablica pamiątkowa - Teren II Ogrodu Jordanowskiego - ul. Odyńca 6

Tutaj trochę większa perspektywa. Z tyłu za tablicą widać budynki przy ul. Odyńca. Tablica stoi przodem do ul. Ursynowskiej. Z lewej strony jest boisko do koszykówki, a z prawej górka (zima -sanki; lato-przedstawienia teatralne dla dzieci).

Symboliczny wieniec od Prezydent m. st. Warszawy - Hanny Gronkiewicz-Waltz. (Zdjęcia własne z końca 2015 r.)

Widać na zdjęciu problemy z zachowaniem czytelności/wyrazistości niektórych liter w wyrazach. Widziałam wcześniejsze zdjęcia tej tablicy i wszystko było dobrze (może to sprawa niewłaściwego środka do czyszczenia tablicy). Projektant inż. Eugeniusz Guzek.

Zacytuję treść tablicy:

"Żołnierz AK - Działacz Harcerski

W Okresie Okupacji Niemieckiej 1939 - 1944

Komendant Chorągwi Warszawskiej ZHP

>Szarych Szeregów<

Członek Komendy Gł. Organizacji >WAWER<

Komendant Org. >ZAWISZA< Szarych Szeregów

Odznaczony Orderem Wojennym

Virtuti Militari

W Latach 1956 - 1996

Przewodn. Związku Harcerstwa Polskiego

PPOR. HM.

STEFAN MIROWSKI

>BOLEK<

1920 - 1996

Całym Życiem Służył Bogu i Polsce

Był Prawdziwym Wzorem i Przykładem

Dla Wielu Pokoleń Młodzieży

CZEŚĆ JEGO PAMIĘCI !

Żołnierze Pułku AK >BASZTA<

>RADIOSTACJA< Szare Szeregi

Władze i Społeczeństwo Mokotowa

Październik 2008 r.".

10 października 2008 r. w Ogrodzie Jordanowskim przy ul. Antoniego Odyńca 6 odsłonięto tablicę harcmistrza Stefana Mirowskiego^.

Stefan Mirowski zmarł podczas światowej konferencji skautowej w Oslo. Pochowano go na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Ciekawostki:
1. W Warszawie przy ul. Filtrowej 83 również umieszczono tablicę upamiętniającą Stefana Mirowskiego.
2. Według mnie jest to nietypowe miejsce na taką poważną tablicę pamięci. Z tego co się orientuję w 2010 r. zdążono zdewastować tablicę, przewracając ją (przykre). 

Budynek - ul. Bachmacka 15

Zaczynamy od widoku na wejście, które jest od strony boiska prywatnej szkoły (zielony płot). Elewacja odnowiona. (Zdjęcia wykonane przeze mnie).

Tutaj wykonałam zbliżenie na furtkę i domofon - jak widać obecnie są 4 lokale mieszkalne. Ogród jest oddzielony od wejścia (siatka, oddzielna furtka na teren ogrodu).

Ciekawe czy balustrada nawiązuje do pierwotnej?

Obecnie widać od tej strony dom i taras, wcześniej ogród i ogrodzenie były bardzo zarośnięte.

Budynek powstał około 1937 r.

Dom wielorodzinny.

Poniżej krótka historia lokatorów/właścicieli domu.

Antoni Andruszkiewicz pseudonim "Tolek" (ur. 12.07.1925 r. - um. 26.09.1944 r.) przed Powstaniem Warszawskim mieszkał przy ul. Bachmackiej 15 m. 5. Poległ na ul. Malczewskiego.  

W roku 1948 w domu zakupionym przez ojca (Jana Kaczorowskiego) zamieszkała Blanka Kaczorowska (za jej sprawą aresztowano m.in. ppłk. Władysława Szczekowskiego "Leszczyca" i "Stanisława" z Oddziału II KG AK) razem z mężem Romanem Rawiczem-Voglem. W grudniu 1952 r. Blanka Kaczorowska została zatrzymana "pod zarzutem kolaboracji i agenturalnej współpracy z gestapo". Przesiedziała w więzieniu 5 lat, wyszła w 1958 r. (wyrok brzmiał - dożywotnie więzienie). W domu przy ul. Bachmackiej 15 Blanka Kaczorowska mieszkała z synem (nosił jej panieńskie nazwisko; podobnież Blanka Kaczorowska w listopadzie 1942 r. wyszła za mąż za Ludwika Kalksteina, a w połowie kwietnia 1944 r. urodziła syna), z rodziną swojego brata Włodzimierza (zm. 1975 r.), później dołączyła do lokatorów synowa Pani Blanki, a w końcu lat 60-tych młodsza siostra Irena przeprowadziła się od Pani Blanki do Szwajcarii.
28 marca 1968 r. Blanka Kaczorowska "wyjechała z turystycznym paszportem i prawem wielokrotnego przekraczania granicy" do Francji.

Podaję źródło, gdyby ktoś miał ochotę zgłębić temat (cytaty oczywiście pochodzą z podanego źródła): http://www.witoldpronobis.pl/aktualno/Sledztwo_Pronobis.pdf

Poniżej cytuję, bardzo skromne w swym opisie, ogłoszenie o możliwości kupna mieszkania przy ul. Bachmackiej 15.

"Piękny przedwojenny dom z dużymi możliwościami przebudowy, można w nim kupić mieszkanie 45- metrowe z tarasem i kominkiem." 

Źródło: http://kml.inovmapping.com/Ul-Bachmacka-15

Kamienica - ul. Bałuckiego 25

Na tym zdjęciu widzimy budynek w całej okazałości (smutny widok). Budynek opuszczony, lokatorów nie ma. Z prawej strony widać fragment bramy, przez którą wchodzi się do kamieniczki. (Wszystkie zdjęcia zrobione przez mnie, z odrobiną śniegu ;).

Trochę inny kąt, żeby było widać dach (nic wyjątkowego, może kiedyś wyglądał bardziej fantazyjnie). Natomiast ta biała farba na elewacji to pozostałość po lokalu usługowym.

Tutaj zejście do lokalu usługowego (sutenery?) prosto z ul. Bałuckiego.

Dla mnie najciekawsze - okno, jak spojrzymy na cały budynek znajduje się w lewym dolnym rogu i jak widać na powyższych zdjęciach nie zostało obmalowane na biało, więc nie należało do lokalu usługowego.

Budynek powstał w 1930 r. 
Elewacja jeszcze przedwojenna, widać na niej ślady po kulach. Okna z lufcikami, wejście do budynku przez bramę.

Odkryłam bardzo ciekawy dla mnie artykuł w "Kurjer Warszawski" z dnia 15 lipca 1936 r.

Wiem, że to może być dla niektórych dziwne, ale cytuję z zachwytem:

"Świeże powietrze w Mokotowie. 
Lekarz sanitarny XVI-go okręgu, dr. Jan Dybowski, do- 
konał oględzin 2-ch posesji: przy ul. Szustra 5 i Bałuckie- 
go 25 — w Mokotowie, stanowiących własność Alicji Anger- 
hoffer. Stwierdzono, że przy ul. Szustra 5 niema zlewów 
i kanałów, przeto nieczystości rozlewają się po podwórzu, 
tworząc cuchnące kałuże. Przy ul. Bałuckiego 25 — nie- 
czystości z dołu kloacznego wypompowywane są w nocy na 
sąsiedni plac Nr. 23, nadto pokrywa dołu kloacznego jest 
nieszczelna, przeto wydziela się przykra woń, zatruwając po- 
wietrze. 
Ponieważ, mimo kilkakrotnych upomnień i protokułów, 
właścicielka domów nic nie robiła w celu polepszenia warun- 
ków sanitarnych, przeto wczoraj starostwo grodzkie południo- 
wo-warszawskie skazało Angerhoffer na 200 zł. grzywny lub 
10 dni aresztu." 

Ciekawostka:
1. W wykazie ZGN Mokotów nie występuje w ogóle adres - ul. Bałuckiego 25 w związku z czym nie ma wyszczególnionego, ani pełnomocnika m.st. Warszawy, ani zarządcy.
2. W budynku mieściła się firma "Aga Ziemkiewicz M. Odzież używana". AKTUALIZACJA:

W artykule z 28 kwietnia 2009 r. Michał Wojtczuk, w "Wyborczej.pl", wskazał "listę domów komunalnych przeznaczonych do sprzedaży po wykwaterowaniu lokatorów". Wśród wymienionych budynków znalazła się kamienica przy ul. Bałuckiego 25 (7 mieszkań).
Źródło:http://warszawa.wyborcza.pl/warszawa/1,34889,6547191,Mokotow_chce_sprzedac_31_domow_komunalnych.html

Fragment tyłu domu - widoczne jedynie pierwsze piętro ze sporym balkonem. Zdjęcie wykonałam w lutym 2018 r.