Oficyna / Muzeum Marii Dąbrowskiej - ul. Polna 40 od ul. Jaworzyńskiej

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Poniżej przytaczam spore fragmenty, ponieważ moim zdaniem są bardzo wartościowe i szkoda je okrajać lub zmieniać dla "zwykłego zmieniania".

"Wpisem została objęta kamienica położona od ul. Jaworzyńskiej, z wyłączeniem oficyny wschodniej i tylnej.
Kamienica została zbudowana w 1913 roku. Posiada wartość historyczną, artystyczną i naukową. Zabudowa posesji, pochodząca z drugiego etapu zabudowy od strony ul. Jaworzyńskiej, jest świadectwem okresu koniunktury mieszkaniowej w tej części miasta, który zaowocował wytyczeniem kameralnej ulicy wraz z zabudową mieszkaniową o wysokim standardzie. W północno-zachodnim narożniku kamienicy, w dawnym mieszkaniu pisarki Marii Dąbrowskiej mieści się jej muzeum, w którym wystrój i wyposażenie wnętrz pozostały niezmienione do dziś. Wyjątkowo bogaty wystrój budynku frontowego od strony ul. Jaworzyńskiej, dobrze zachowane detale wnętrz jak sztukateryjne opracowanie sufitów ? gzymsy, rozety z motywami kwiatów, szyszek pinii, liści, wstęg, wieńców oraz liczne, wyjątkowo dekoracyjne piece kaflowe, decydują o jego wartościach artystyczno-naukowych."
Źródło: http://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/585-kamienica-przy-ul-polnej-40-w-warszawie-w-rejestrze-zabytkow

"Tu właśnie w 1984 r. z inicjatywy mieszkańców, zwłaszcza zmarłego niedawno inż. Stanisława Mankiewicza, urządzono Muzeum Marii Dąbrowskiej jako oddział Muzeum Literatury. Kamienicę nr 40 odbudowało przedsiebiorstwo "Techmaprojekt". Oprócz pisarki mieszkało w tym domu w różnych okresach wielu wybitnych warszawiaków. Na parterze od frontu mieściło się Tow. Opieki nad Niewidomymi, założone przez zakonnicę Różę Czacką, organizatorkę zakładu opiekuńczego w Laskach. W latach trzydziestych zamieszkała tu jedna z protektorek Lasek, dr Eleonora Reicher, docent UW - po oststniej wojnie inicjatorka powstania Instytutu Reumatologicznego i budowy jego siedziby przy ul. Spartańskiej. Lokatorami tej obszernej kamienicy z licznymi oficynami byli m.in.: wybitny działacz robotniczy Tadeusz Rechniewski; prof. Jan Dąbrowski - pierwszy marszałek Sejmu PRL; Henryk Kołodziejski - przed wojną dyrektor Biblioteki Sejmowej i wybitny mason, po wojnie m.in. prezes NIK i członek Rady Państwa w latach 1948-53 (niektóre informacje zawdzięczam czytelniczce p. K. Selmowiczowej)."
Źródło: Jerzy Kasprzycki; Pod oknami Marii Dąbrowskiej; Życie Warszawy, nr 160, 11-12 lipca 1987 r.

Ciekawostka:
1. Maria Dąbrowska przeżyła 37 lat (1917 r.-1954 r.) w mieszkaniu nr 31 przy ul. Polnej 40. W skład mieszkania wchodziły trzy pokoje z łazienką i kuchnią - 104 metry kwadratowe.
Obecnie koniec 2016 r. Muzeum Marii Dąbrowskiej ma swoją siedzibę przy Rynku Starego Miasta 22/24.

Kamienica Andrzeja Kondrackiego - ul. Polna 40

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Część od ul. Polnej.

Źródło: http://www.warszawa1939.pl/i.php?o=polna_40

Dom Andrzeja Kondrackiego (ksiądz prałat ?)- część od strony ul. Polnej. Kamienica powstała w 1913 r.

W 1916 r. została otwarta przez Siostry Obliczanki bursa dla dziewcząt im. Henryka Sienkiewicza przy ul. Polnej 40 w Warszawie, przeniesiona z ul. Srebrnej.

Przy ul. Polnej 40 od 1918 r. znajdował się przede wszystkim dom główny zgromadzenia oraz główne archiwum sióstr.

Podczas II wojny światowej dom przy ul. Polnej 40 poniósł wielkie straty.

W 1945 r. zgromadzenie urządziło m.in. przedszkole w budynku przy ul. Polnej 40 (od 1950 r. przedszkole zaczęło funkcjonować pod opieką zrzeszenia "Caritas").

Podobnież w 1962 r. władze PRL zabroniły siostrom dalszej działalności i zamknęły bursę.

W latach 70-tych kamienica zagrożona była wyburzeniem. Jednak dzięki akcji społecznej udało się ją uratować przed zniszczeniem.

Na przełomie lat 70-tych i 80-tych XX w. generalny remont przeszła starsza część kamienicy od strony Polnej, niestety nie odtworzono oryginalnej elewacji.

Ciekawostki:

1. W listopadzie 2015 r. przy ul. Polnej 40 rozpoczęto prace nad powstaniem Biurowca Polna Corner. W drugim półroczu 2017 r. prace mają zostać zakończone. Oficjalnie powierzchnia użytkowa, ośmiopiętrowego gmachu, ma wynieść prawie 8 tys. m2, z czego największą część zajmie powierzchnia biurowa, bo aż 7 tys. m2, a lokale handlowe i usługowe zaledwie 500 m2. Projekt nieruchomości powstał w pracowni B'ART Pracownia Architektury, Urbanistyki i Wnętrz, Bartłomiej Biełyszew z Warszawy, Ceraco Polska jest jej inwestorem, natomiast Modzelewski & Rodek Building Contractors i PORR Polska są generalnymi wykonawcami. 
2. Informacje na temat kamienicy i oficyny można znaleźć m.in. w artykule w miesięczniku "Skarpa Warszawska" nr 9 (66) z września 2014 r. 
3. Przy ul. Polnej 40 mieszkała Kazimiera Kondracka.

Pałac Szustra - ul. Morskie Oko 2

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Nazwy historyczne: Zespół Pałacu Szustra - Pałac Franciszka Szustra, dawniej księżnej Izabeli Lubomirskiej.
Ostatecznie pałac powstał w 1776 r.

W latach 1772-1775 architekt Efraim Szreger na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł klasycystyczny pałacyk dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.

Już w 1776 r. została przebudowana wschodnia elewacja pałacu.

W 1845 r., właścicielem był Franciszek Szuster, zostały dokonane zmiany w stylu neogotyckim według projektu Henryka Marconiego. Franciszek Szuster (litograf) kupił pałacyk za 130.000 zł.

W 1852 r. nastąpiła przebudowa neorenesansowa za pomocą Adama Idźkowskiego.

Pałac kilkakrotnie zmieniał właścicieli: Aleksandra i Stanisław Potoccy do 1820 r.; po rozwodzie z Aleksandrem Potockim właścicielką została Anna z Tyszkiewiczów Potocka (kolejny mąż i zmiana nazwiska na Dunin Wąsowicz).

Trzy razy zdewastowano pałac: w czasie powstania listopadowego przez Rosjan i dwa razy przez Niemców w 1939 r. i 1944 r.(spłonął).

Po wojnie cała posiadłość została znacjonalizowana.

W latach 1962-1965 pałac odbudowano według projektu architekta Jerzego Brabandera.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków 1 lipca 1965 r. pod numerem 454/2.

Po odbudowie w pałacu mieścił się urząd stanu cywilnego (jeszcze w 1985 r. funkcjonował, ale dokładnie  do kiedy był USC nie wiem).

Obecnie Pałac jest siedzibą Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki - Dom Kultury Muzycznej.

Ciekawostka:
1. Za sprawą Izabeli Lubomirskiej przez pewien czas pałac nazywano Mon coteau (z franc. "moje wzgórze").

Obchody - 100 lat stołeczności Mokotowa

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Pałac Szustra.

"Kolonia Odyńca".

Papierek po cukierku - "Krówka" ;).

Burmistrz Dzielnicy Mokotów m. st. Warszawy - Bogdan Olesiński w następujący sposób zapraszał na "Mokotówkę - zabawę 100-lecia":

"Szanowni Państwo,
W tym roku przypada 100-lecie przyłączenia naszej Dzielnicy do Warszawy. Aby uczcić ten doniosły akt i wyrazić wdzięczność wszystkim, którzy dbali i dbają o pomyślny rozwój naszej Dzielnicy, z myślą o mieszkańcach Mokotowa przygotowaliśmy największą od stu lat rodzinną imprezę plenerową.
W sobotę 18 czerwca 2016 roku od godz. 12.00 na terenie parków: Morskie Oko i Promenada będzie czekaćna Państwa wiele atrakcji: koncerty, wystawy, warsztaty dla dzieci, prezentacje filmów i przedstawień teatralnych, gry i konkursy oraz degustacja tortu 100-lecia.
Mając nadzieję na wspólne spotkanie, serdecznie zapraszam na "MOKOTÓWKĘ - ZABAWĘ 100-LECIA"".

Ciekawostka:
1. Na stronie - link: http://stolatmokotowa.waw.pl/historia-mokotowa-2/ 
można poczytać o historii m.in. przyłączenia Mokotowa.

Budynek - X Liceum Ogólnokształcące im. Królowej Jadwigi - ul. Woronicza 8

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Różnica w poziomach.

Budynek powstał w latach 1938-1939.
Tablica pamiątkowa głosi:

"SZKOŁA POWSZECHNA NR 36 - KOSZARY NIEMIECKIEJ KOMPANII SS

NOSZĄCA KRYPTONIM "KOŁO"

ZDOBYTA PRZEZ POWSTAŃCÓW 2 SIERPNIA 1944 ROKU.

W DNIACH 24-26 WRZEŚNIA 1944 ROKU

MIEJSCE NAJCIĘŻSZYCH WALK

WOBRONIE POŁUDNIOWEJ GRANICY

POWSTAŃCZEGO MOKOTOWA.

W WALKACH ZGINĘŁO WIELU ŻOŁNIERZY 

KOMPANII K-1, K-2, K-3 I B-3

PUŁKU ARMII KRAJOWEJ "BASZTA"

CZEŚĆ ICH PAMIĘCI!

TOWARZYSZE BRONI - WŁADZE I SPOŁECZEŃSTWO MOKOTOWA.

IX. 1995 R.".

Liceum im. Królowej Jadwigi przeniosło się do budynku przy ul. Woronicza 8 dopiero w 1951 r. i funkcjonuje w nim do dziś.

W 2010 r. odbyła się termorenowacja budynku.

W 2011 r. miały miejsce roboty budowlane pomostu wejściowego.

W 2016 r. wymieniono instalację elektryczną wraz z oprawami oświetleniowymi.

Ciekawostka:

1. Od pewnego czasu toczy się walka władz miasta stołecznego Warszawa o zachowanie jakiegokolwiek boiska przy szkole, ponieważ systematycznie, kawałek po kawałku, dawne boisko jest okrajane przez kolejnych dawnych właścicieli.