Pałac Szustra - ul. Morskie Oko 2

Zdjęcia wykonałam w czerwcu 2016 r.

Nazwy historyczne: Zespół Pałacu Szustra - Pałac Franciszka Szustra, dawniej księżnej Izabeli Lubomirskiej.
Ostatecznie pałac powstał w 1776 r.

W latach 1772-1775 architekt Efraim Szreger na miejscu zniszczonego dworu kupca Burbacha wzniósł klasycystyczny pałacyk dla marszałkowej księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej.

Już w 1776 r. została przebudowana wschodnia elewacja pałacu.

W 1845 r., właścicielem był Franciszek Szuster, zostały dokonane zmiany w stylu neogotyckim według projektu Henryka Marconiego. Franciszek Szuster (litograf) kupił pałacyk za 130.000 zł.

W 1852 r. nastąpiła przebudowa neorenesansowa za pomocą Adama Idźkowskiego.

Pałac kilkakrotnie zmieniał właścicieli: Aleksandra i Stanisław Potoccy do 1820 r.; po rozwodzie z Aleksandrem Potockim właścicielką została Anna z Tyszkiewiczów Potocka (kolejny mąż i zmiana nazwiska na Dunin Wąsowicz).

Trzy razy zdewastowano pałac: w czasie powstania listopadowego przez Rosjan i dwa razy przez Niemców w 1939 r. i 1944 r.(spłonął).

Po wojnie cała posiadłość została znacjonalizowana.

W latach 1962-1965 pałac odbudowano według projektu architekta Jerzego Brabandera.

Budynek został wpisany do rejestru zabytków 1 lipca 1965 r. pod numerem 454/2.

Po odbudowie w pałacu mieścił się urząd stanu cywilnego (jeszcze w 1985 r. funkcjonował, ale dokładnie  do kiedy był USC nie wiem).

Obecnie Pałac jest siedzibą Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. Stanisława Moniuszki - Dom Kultury Muzycznej.

Ciekawostka:
1. Za sprawą Izabeli Lubomirskiej przez pewien czas pałac nazywano Mon coteau (z franc. "moje wzgórze").