Kamienica - ul. Próżna 14

Zdjęcia wykonałam w maju 2016 r. Tym razem skupiłam się na detalach.

W tym miejscu, wcześniej stała kamienica Flinkera, która została rozebrana w końcu XIX w.
Link do zdjęcia: http://www.warszawa1939.pl/obiekt/prozna-14-old.

Kamienica Majera Wolanowskiego (założyciel Warszawskiej Fabryki Śrub i Drutu) powstała w latach 1898-1900 według projektu Franciszka Braumanna.

Bogato zdobiony dom dochodowy, z kutymi ręcznie balustradami i balkonami, sztukaterią, dębowym brukiem w bramie oraz marmurowymi schodami na klatce.

Podczas Powstania Warszawskiego na dachu budynku znajdował się punkt obserwacyjny, a w piwnicy „izba chorych”. Organizowano tu zbiórki i odprawiano msze polowe.
Na parterze znajdowały się składy żelazne, dom handlowy Meersona i Epsteina, skład fabryczny blachy białej i żelaznej „H. B. Lebelsond” oraz sklepik P. Brykiera, który handlował m. in. listwami do ram.

Na pierwszym piętrze był żydowski dom modlitwy działający do  1940 r.

Na początku XX w. Mordka Berghauer otworzył tu zakład rymarski. 

W czasie I wojny światowej w budynku mieścił się przytułek dzienny dla bezdomnych żydowskich dzieci.

W dniu 23 marca 1987 r. budynek został wpisany do Rejestru Zabytków pod numerem 1294.

Budynek podlega administracji komunalnej. Już kilkanaście lat temu (około 2000 r.) w obawie przed katastrofą budowlaną wyprowadzono z niej ostatnich lokatorów. 

Po ataku szabrowników w 2005 r. (wyrywali metalowe balustrady schodów, niszczyli marmurowe stopnie, drzwi do mieszkań i kaflowe piece) dzielnica zamurowała w budynku okna i drzwi. 

W 2008 r. trwały m.in. postępowania spadkowe.

W 2014 r. fasadę budynku zasłonięto siatką z nadrukiem odnowionych elewacji.

W maju 2016 r. ZGN Śródmieście zamieścił ogłoszenie przetargowe na  Zabezpieczenie więźby dachowej i stropów w budynku.

W 2016 r. rozpoczął się remont zabezpieczający budynek.

W dniu 26 czerwca 2018 r. Hanna Gronkiewicz-Waltz, prezydent stolicy poinformowała, że zabytkowa kamienica ma się stać siedzibą Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel i Idy Kamińskich.

Ciekawostki:
1.  W latach 2008–2014 w oknach i na elewacji kamienicy znajdowały się fotografie polskich Żydów pochodzące ze zbiorów Fundacji Shalom. Stanowiły one fragment liczącego ok. 8000 fotografii zbioru zgromadzonego po ogłoszonym w 1994 r. apelu Fundacji o przekazywanie zdjęć przedstawiających żydowskich mieszkańców Polski.
2. W 2012 r. w bramie kamienicy została umieszczona rzeźba HIM Maurizio Cattelana przedstawiająca modlącego się na klęczkach Adolfa Hitlera.
3. Zdjęcia z 2016 r. przedstawiające wnętrza kamienicy. LINK: http://oknonawarszawe.pl/blog/archives/7915.

Kamienica - ul. Próżna 9

Zdjęcia wykonałam w maju 2016 r.

Kamienica Zalmana Nożyka (fundator synagogi przy ul. Twardej 6) powstała w latach 1880-1882 według projektu Franciszka Braumanna.

Początkowo kamienica miała dwóch właścicieli: Naftala Perlmana i Zalmana Nożyka.

W 1885 r. Nożyk odkupił udziały Perlmana i został jedynym właścicielem nieruchomości.

Na parterze kamienicy znajdowały się 2 składy wyrobów żelaznych (należące do Zelmana Nożyka i Chaima Rosenfelda), sklep z wyrobami mosiężnymi (Dawida Falinowera) oraz 2 sklepy z wyrobami brązowniczymi (Szai Bucharskiego i Dawida Lebensolda). 

Po śmierci Nożyka dom należał do jego żony Rywki i Warszawskiej Gminy Starozakonnych.

Od 1919 r. budynek stał się własnością Borucha Cukiermana, który otworzył tu znany w Warszawie „specjalny skład śrub”.

W dniu 23 marca 1987 r. kamienica została wpisana do Rejestru Zabytków pod numerem 1292. 

W latach 2011-2013 kamienica przeszła rewitalizację, dzięki inwestorowi przebudowy -  Warimpex Finanz und Beteiligungs AG oraz według projektu - OP ARCHITEKTEN / Andrzej Orlinski, Wojciech Popławski.

Kamienica po przebudowie została nazwana -  Le Palais - i stała się biurowcem. Parter został przeznaczony pod lokale użytkowe.

Pod koniec 2013 r. nowym właścicielem biurowca został IVG Warshau Fonds.

Ciekawostki:
1. Zdjęcie z 2007 r. - kamienica z prawej strony.

Źródło: By Stiopa - Praca własna, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=662823252. 
2. Podczas Powstania Warszawskiego na Próżnej toczyły się walki. W dniu 2 sierpnia, w poprzek ulicy, wzniesiono barykadę pomiędzy kamienicami nr 9 i 14.
3. Pod tabliczkami umocowano tablicę informacyjną, dotyczącą obecnych czasów, cytuję jej treść:

"Budynek ten - świadek historii żydowskiej Warszawy -

został odremontowany i zachowany dla przyszłych pokoleń

dzięki pomocy The Jewish Renaissance Foundation, 

Pana Ronalda S. Laudera oraz firmy Warimpex.
TRIUVA jako obecny właściciel aktywnie wspiera 

proces rewitalizacji ulicy Próżnej."

Tabliczki z nazwą ulicy (ciekawostka) - ul. Próżna 9

Zdjęcie wykonałam w maju 2016 r.

Pod tabliczkami umocowano tablicę informacyjną, cytuję jej treść:

"Budynek ten - świadek historii żydowskiej Warszawy -

został odremontowany i zachowany dla przyszłych pokoleń

dzięki pomocy The Jewish Renaissance Foundation, 

Pana Ronalda S. Laudera oraz firmy Warimpex.
TRIUVA jako obecny właściciel aktywnie wspiera 

proces rewitalizacji ulicy Próżnej."

Budynek - ul. Madalińskiego 69

Zdjęcia wykonałam w lutym 2016 r.

Dom powstał w latach 1936-1937 według projektu Mieczysława Neufelda.

"Madalińskiego;69;1937-1951;wł. Mieczysław Nejfeld, Wanda Kon, Irena Neufeldówna [nr hip. 12454]" - Źródło: Księgi meldunkowe.

Od 2004 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa. 

Prawdopodobnie w 2015 r. wydano decyzję zwrotną nieruchomości.

Budynek E. i S. Rojzmanów - al. Niepodległości 165

Kamienica po prawej, zdjęcie zrobiłam w kwietniu 2017 r.

Dom małżeństwa Estery i Szmula Rojzmanów powstał około 1936 r.
W ofercie wynajmu mieszkania znalazłam rok powstania budynku 1930.

Na budynku zachowała się stara tabliczka adresowa z dawną nazwą ul. Włodarzewska 15, Komisariat XVI i numerem hipotecznym - 9335.

W budynku jest centralne ogrzewanie i są windy. 

Od 2002 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

Około 2004 r. nadbudowano poddasze.

Ciekawostka:
1. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam dane:
- Stanisław Tokarski (ur. 14.04.1895 r.) zamieszkały przy al. Niepodległości 165.

Kaplica i dom Karmelitów Bosych - ul. Racławicka 31

Zdjęcie wykonałam w lutym 2018 r.

Dawniej willa rzeźbiarza Antoniego Miszewskiego, obecnie Kaplica Karmelitów Bosych pw. Św. Józefa.  

Dom powstał przed 1935 r. według projektu Juliana Putermana.

We wrześniu 1947 r. zarząd prowincji wniósł prośbę do Wydziału Administracji Nieruchomości o wydzierżawienie i pozwolenie na remont budynku przy ul. Racławickiej 31, z przeznaczeniem na kaplicę i klasztor. Stosowne władze ustosunkowały się przychylnie do tej prośby. Właściciel wspomnianej nieruchomości, Paulin Miszewski, udzielił karmelitom szerokiego pełnomocnictwa do administrowania w jego imieniu powyższym budynkiem. Całkowicie zniszczony w czasie wojny dom został odbudowany przez karmelitów w latach 1947-1948.

Budynek - ul. Bałuckiego 18

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał około 1938 r.

Od 2001 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

W budynku jest m.in. prowadzona prywatna działalność.

Ciekawostka:
1. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam dane:
- Wiktor Sawicki (ur. 06.03.1895 r.) budowniczy zamieszkały przy ul. Bałuckiego 18. W dniu 2 sierpnia 1944 r. zginął podczas egzekucji - Rakowiecka 37 - Więzienie Mokotowskie;
- Zofia Sawicka zamieszkała przy ul. Bałuckiego 18/14 i ul. Chłodna 26/6.

Budynek - ul. Bałuckiego 19

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał około 1935 r.

Od 2004 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

Ciekawostka:
1. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam dane:
- Eugeniusz Wińkowski (ur. 04.02.1907 r.) dozorca zamieszkały przy ul. Bałuckiego 19.

Budynek - ul. Bałuckiego 21

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał około 1938 r., sprzedający podają nawet 1934 r.

W budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

Obecnie w budynku jest m. in. prowadzonych kilka prywatnych działalności.

Ciekawostka:
1. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam dane:
- Tadeusz Frankowski ( ur. 21.09.1922 r. ) zamieszkały przy ul. Bałuckiego 21/8.

Zimowy przerywnik - tylko kilka zdjęć

Budynek - ul. Bałuckiego 20

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał około 1938 r.

Od 1998 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa.

W 2016 r. budynek przy ul. Bałuckiego 20 występował w Wykazie budynków na Mokotowie objętych roszczeniami.

Obecnie w budynku działają m.in. prywatne firmy. 

Ciekawostka:

1. Na Liście cywilnych ofiar Powstania Warszawskiego znalazłam następujące dane:

- Klemens Kołakowski (ur. 23.11.1903 r.) zamieszkały przy ul. Bałuckiego 20, zmarł 3 września 1944 r. na Mokotowie w Warszawie.

Budynek - ul. Bałuckiego 22

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał około 1937 r.
Osoba sprzedająca mieszkanie, o powierzchni 53 metrów kwadratowych, podała rok powstania budynku - 1929.

Od 1998 r. w budynku funkcjonuje Wspólnota Mieszkaniowa. 

Ciekawostka:
1. W październiku 2016 r. ZGN zamieścił ogłoszenie dotyczące lokalu nr 12 w Wykazie lokali użytkowych przeznaczonych do najmu na okres do 3 lat (...). Lokal 12 o powierzchni 29,60 metra kwadratowego, suterena, wejście z piwnicy.
Cytuję: " Do remontu gruntownego, lokal częściowo zagrzybiony, brak wentylacji, do udrożnienia."

Budynek - ul. Bałuckiego 24

Zdjęcia wykonałam w grudniu 2018 r.

Budynek powstał w 1937 r. (na elewacji, na samej górze, nad wejściem widnieje "1937").

Ciekawostki:
1. Fragment świadectwa Eugeniusza Biegańskiego, lekarza, z okresu Powstania Warszawskiego:
" (...) Następnie został przeniesiony na ul. Bałuckiego 24. Tu pozostałem do kapitulacji Mokotowa, tj. do 27 września. Rannych na tym punkcie było ogromnie dużo, tak że pomagali mi w opatrywaniu i inni doktorzy, między innymi stale pomagał mi dr. Kunicki, mieszkający w tym domu. W czasie, gdy odsyłanie rannych na ul. Misyjną było niemożliwe, wszystko robiło się na miejscu. Ranni zostali umieszczeni w piwnicach domu nr 24 i sąsiednich, przy ul. Bałuckiego."
2. W czerwcu 2018 r. ZGN Mokotów zlecił remont lokalu nr 12.