Dom - ul. Racławicka 100

Zdjęcia wykonałam w marcu 2016 r. Widok od ul. Racławickiej.

Tutaj ujęcie z ul. Maratońskiej.

Dom powstał około 1935 r. według projektu Remigiusza Ostoja-Chodkowskiego.

Dom przynależy do Osiedla Oficerskiego SBM (tj. Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa) "Dom".

Ciekawostka:
1. Remigiusz Ostoja-Chodkowski (ur. 1903 r. - zm. 31 sierpnia 1944 r.) ukończył Państwową Szkołę Budowlaną w Warszawie i został dyplomowanym architektem. Podczas okupacji mieszkał przy ul. Podwala 4 i był zastępcą dowódcy 2 plutonu 33 kompanii WSPO ppor. "Jastrzębskiego"  - Władysława Orlika.

Dom Bolesława Orlińskiego - ul. Racławicka 94

Wszystkie zdjęcia wykonane osobiście w marcu 2016 r. Rozpoczynam zdjęciem tyłu domu, od ul. Pływackiej. Miłego oglądania.

Odrobina pozostałości roślinnych, po tym jak zarośnięta była cała działka.

Pierwsze ujęcie od ul. Racławickiej.

Z prawej strony, w tle ul. Wołoska.

Na bramie wjazdowej kartka głosząca: "TEREN PRYWATNY, ZAKAZ WSTĘPU".

Tutaj wyraźnie widać sterty gałęzi po sprzątaniu ogrodu. Z lewej strony posadzono wzdłuż ogrodzenia tuje, które niestety wyglądają na uschłe.

I ostatnie ujęcie, zarazem ostatniej czwartej ściany domu.

Dom przynależy do Osiedla Oficerskiego SBM "DOM". 

Budynek był własnością pilota Bolesława Orlińskiego (ur.1899 -zm.1992).

Powstał w 1938 r. według projektu S. Mizerskiego.

Wiele lat dom stał opuszczony, zaniedbany, ogród zarośnięty. W środku, jeszcze niedawno, można było znaleźć porzucone przedmioty użytku codziennego jak: meble, ubrania itp. Trzeba zauważyć, że raczej nikt bezdomny tam nie zamieszkał, chociażby z powodu złego stanu stropów i może lokalizacji (dom na samym rogu, blisko przystanek autobusowy). Po przebudowie skrzyżowania ul. Wołoskiej z ul. Racławicką (rondo) widać, że ktoś (chyba m. st. Warszawa, które na dzień 16 lutego 2016 r. było właścicielem działki) przypomniał sobie o istnieniu domu. Ogród został posprzątany i zostały zasadzone tuje. Można powiedzieć, że już tak nie straszy, chociaż stan budynku nadal jest w opłakanym stanie. 

Ciekawostki:

1. W dniach od 27 sierpnia do 25 września 1926 r., na samolocie Bréguet 19 A2, Bolesław Orliński wraz z mechanikiem Leonardem Kubiakiem dokonali kilkuetapowego przelotu z Warszawy do Tokio, na trasie długości 10 300 km oraz z powrotem, pomimo uszkodzenia śmigła i dolnego płata w trasie (ostatnie 6680 km trasy pokonali samolotem z częściowo obciętym lewym dolnym skrzydłem), oraz bardzo zużytym (w wyniku utraty oleju) silnikiem wylądowali na Lotnisku Mokotowskim w Warszawie. W Japonii polscy lotnicy spotkali się z entuzjastycznym przyjęciem. Za przelot Orliński otrzymał japoński cesarski Order Wschodzącego Słońca VI klasy oraz Złoty Medal Cesarskiego Towarzystwa Lotniczego, a po powrocie został awansowany na kapitana. Za swój przelot otrzymał od miasta Warszawa działkę przy ul. Racławickiej 94, gdzie wzniósł swój dom.

Źródło: Daleki lot. W: Jerzy Kasprzycki, Marian Stępień: Warszawskie pożegnania. Warszawa: Wydawnictwo PTTK "Kraj", 1986, s. 33–35.

2. W 1927 r. Bolesław Orliński wystąpił w niemym filmie fabularnym "Orlę" i zagrał w nim Janka Kuklińskiego, lotnika wojskowego.

3. Ciekawy artykuł o Bolesławie Orlińskim: http://elity.com.pl/boleslaw-orlinski/.

Aktualizacja (18.10.2018 r.). 

Dzisiaj o godz. 13:00 odbyły się uroczystości odsłonięcia tablicy upamiętniającej Bolesława Orlińskiego. Pomysłodawcą tablicy okazał się nowy właściciel domu - Mariusz Nawrocki.
Miałam przyjemność być osobiście (sporo zdjęć również na moim profilu Odkrywca Warszawy na FB).
Miłego oglądania :).

Aktualizacja - maj 2019 r.

 
Aktualizacja - grudzień 2020 r.

Osiedle Oficerskie SBM "Dom" okolice Fortu Mokotów I

W okolicach Fortu Mokotów I przed II wojną światową powstało Osiedle Oficerskie SBM "Dom".
Spróbuję określić jak najdokładniej zasięg Osiedla Oficerskiego.

Startuję ze skrzyżowania ul. Wołoskiej i ul. Racławickiej w kierunku ul. Żwirki i Wigury. Skręcam w prawo, w ul. Pływacką, następnie ul. Gimnastyczna, ul. Miłobędzka, ul.Olimpijska, jeden dom przy ul. Miączyńskiej (tak mi się wydaje, że tylko jeden) i kończymy ul. Karwińską dochodząc do ul. Racławickiej.
Jeśli Ktoś będzie miał ochotę spojrzeć na mapę, to podane przeze mnie ulicę wyznaczą obszar Osiedla Oficerskiego SBM "Dom".

Postaram się poniżej stworzyć listę domów, które przynależą do Osiedla Oficerskiego SBM "Dom":

- ul. Racławicka 94; 100; 106; 112A; 112B; 114; 116; 118; 120; 122; 124; 126; 128; 130.

- ul. Turystyczna 2; 3.

- ul. Oszczepników 1; 2 ( w 1939 r. ulica Oszczepników była ul. Karola Chodkiewicza).

- ul. Gimnastyczna 3; 5; 11.

- ul. Maratońska 4.

- ul. Pływacka 3.

- ul. Karwińska 1; 5; 15; 19.

- ul. Balonowa 8; 10; 12; 14; 16; 18; 22.

- ul. Olimpijska 1; 3; 5; 7; 9; 11; 13; 15; 21; 23; 25; 27; 29; 31; 33; 35; 37.

- ul. Miłobędzka 2; 4; 12; 16; 20.

- ul. Płatowcowa 11; 15.

- ul. Miączyńska 14.

Obecnie grunty, na których stoją domy, albo są własnością m. st. Warszawa, albo Skarbu Państwa, albo są już prywatną własnością. 

Poniżej zamieszczam dwie krótkie informacje wspominające okolice Fortu Mokotów podczas Powstania Warszawskiego:
1. "Natomiast na południu były mocno obsadzone i bronione wyodrębnione obiekty np. Fort Mokotowski przy ul. Racławickiej. Z jednej strony ulicy w sąsiedztwie fortu było wiele budynków pobudowanych przez warszawskich notabli a w czasie okupacji zajętych przez wysokich oficerów niemieckich, przy okazji każdy z nich miał przy sobie do ochrony sporą jednostkę. Fort Mokotowski był praktycznie nie do zdobycia, co potwierdziła całkowita klęska kompanii O-1 w pierwszym dniu Powstania."
Źródło:http://www.sppw1944.org/index.html?http://www.sppw1944.org/relacje/relacja20.html.
2. W nocy z 1 na 2 sierpnia (Powstanie Warszawskie) krwawo rozprawili się żołnierze Luftwaffe z Flughafen Kommando Warschau z mieszkańcami okolic Fortu Mokotowskiego. Źródło informacji:https://forumemjot.wordpress.com/2012/09/26/niemieckie-zbrodnie-w-trakcie-powstania-warszawskiego/.

Ciekawostka:
1.  A może lotnisko??? ;)
"Dzięki uprzejmości pana Zygmunta Walkowskiego otrzymaliśmy zdjęcie wykonane przez niemiecki zwiad powietrzny 26 stycznia 1945 roku. Wtedy to hitlerowskim pilotom ukazało się 400-metrowe odśnieżone pole wyznaczone na tyłach Fortu Mokotowskiego. Dziś to rejon ulicy Gimnastycznej i Klubu Sportowego Gwardia przy ul. Racławickiej.
Analitycy Luftwaffe nazwali je „Lądowisko Warszawa – Mokotów” i dopisali – „Typ nie rozpoznany”. Obiekt musiał powstać między 18 a 25 stycznia, po przebadaniu i ewentualnym rozminowaniu terenu. W tym czasie pola wzlotów i drogi kołowania lotnisk bielańskiego oraz okęckiego były wysadzone w powietrze, a tereny znajdujące się wokoło głęboko zaorane, by żadna z maszyn nie mogła tam bezpiecznie wylądować. Wracając do Racławickiej – prawdopodobnie Rosjanie postanowili zbudować tymczasowe lądowisko dla maszyn łącznikowych – na lewym brzegu Wisły. Niestety, nie natrafiliśmy na informacje, czy lądowały tam samoloty, a jeśli tak – to jak długo."
Źródło: http://lotniczapolska.pl/Szesc-lotnisk-Warszawy,5729.

Garaż - ul. J.P. Woronicza 19

Wszystkie zdjęcia wykonałam w marcu 2016 r. Ujęcia od ul. Woronicza.

http://wsprwaw.blogspot.com/2015/08/garaz-ulworonicza-19.html

Źródło: "Dzieje Mokotowa".

Zajezdnia Służby Zdrowia dla Stołecznej Kolumny Transportu Sanitarnego. Wybudowana w latach 1956-1958 według projektu Wiesława Żochowskiego, Janusza Czajkowskiego i Mariusza Dalaka.

Był to pierwszy garaż wielopoziomowy w Warszawie typu rampowego.

W 1958 r. nastąpiło przekazanie budynku przy ul. Woronicza 19 dla Kolumny Transportu Sanitarnego. 

7 października 2008 roku oficjalnie zakończył się remont, podczas którego naprawiono elewację, wykonano nowy wjazd, oraz wymieniono nawierzchnię ciągów komunikacyjnych oraz parkingów.

Zajezdnia została ujęta w gminnej ewidencji zabytków m. st.Warszawy, jako współczesne dobro kultury. 

Obecnie wyremontowana. Mieści się w niej m.in.: Wojewódzka Stacja Pogotowia Ratunkowego i Transportu Sanitarnego "Meditrans" SPZOZ; serwis samochodowy (prywatna firma).

Ciekawostka:
1.  W latach 1975-1985 w Stołecznej Kolumnie Transportu Sanitarnego zatrudnionych było ok. 1200 osób, a stan taboru wynosił ok. 450 samochodów.

Budynek - al. Promienistych 8

Zdjęcia wykonane osobiście w marcu 2016 r.

Wejście.

Widok od al. Promienistych.

Widok od ul. J. Bytnara "Rudego".

Widok od budynku mieszczącego się przy al. Niepodległości.

Nazwa ulicy widniejąca na części płotu należącej do budynku przy ul. Gandhiego 3.

Budynek powstał około 1938 r.
Około 300-tu metrowy dom z tarasem i ogrodem.
Obecnie w budynku mieści się prywatny żłobek.

Budynek - al. Promienistych 6

Zdjęcia ukazuje budynek od strony wejścia; wykonane przeze mnie w marcu 2016 r. Ach to słońce, ale i tak zimno ;).

Bok. :)

Widok tyłu budynku.

Lata powstania 1936-1938 (źródło: m.st.Warszawa).

W dniu 8 sierpnia 2012 r. wydano decyzję o zmianie sposobu użytkowania na budynek mieszkalno-usługowy (inwestor prywatny).

Cytuję (źródło podaję na końcu) i jestem zachwycona, że firma zrobiła zdjęcia przed remontem i zamieściła je na swojej stronie.

"Kamienica została zbudowana w 1934 roku.
W czasie II wojny światowej budynek uległ poważnemu zniszczeniu. W 1947 roku został odremontowany i dekretem Bieruta odebrany prawowitym właścicielom. Obiekt ten przekazano w zarząd wojska i służył jako instytucja szkoleniowa dla przyszłych dyplomatów.
W 2006 roku kamienica wróciła do pierwszych właścicieli.
Wykonane prace:
- izolacja fundamentów
- ocieplenie elewacji,
- demontaż krat okiennych i renowacja polegająca na   ośrutowaniu, ocynkowaniu i malowaniu proszkowym,
- wykonanie ogrodzenia,
- drenaż otokowy który miał zapewnić nieprzemakanie wód   gruntowych do piwnic,
- izolacja posadzek w piwnicach,
- położenie pokrycie dachu – wymiana z papy   termozgrzewalnej,
- obróbki blacharskie – rynny, spusty, gzymsy.
 















 



 




."

Źródło tekstu oraz zdjęć: http://www.dachyelewacje.pl/remonty/kompleksowe-remonty-domow/

Obecnie w budynku znajduje się instytut kształcenia dla nauczycieli.