Budynek - ul. Grójecka 41

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Napis wykonany w 1945 r.

Ujęcia od ul. Mochnackiego.

Róg ul. Mochnackiego/ ul. Glogera.

Budynek przynależący do SM "Skarbowiec" powstał około 1932 r. według projektu inż. Bolesława Leszczyńskiego.

Treść tabliczki adresowej:

"Komisarjat XXIII

ul. Grójecka No 41   9920

Dom

Spółdzielni Miesz.
"Skarbowiec"."

Po wojnie budynek odbudowany przez inż. Stanisława Dziurzyńskiego.

Budynek - ul. Grójecka 43

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Budynek przynależący do SBM Profesorów Wolnej Wszechnicy Polskiej powstał w latach 1925-1928 według projektu Kazimierza Saskiego i Marcina Weinfelda

W sierpniu 1944 r. kamienica została podpalona. Spłonęła niemal zupełnie. Pierwotny wystrój ocalał tylko w jednym mieszkaniu.

Parter domu był zajmowany przez robotników, a piętra przez inteligencję, m.in. przez pracowników i profesorów Wszechnicy.

W podwórku stworzono piękny ogród z różami i żwirowymi alejkami.

Podobnież na bramie widniał napis: "Handlarzom, żebrakom i muzykantom - wstęp wzbroniony".

Po 1970 r. wyremontowano elewację budynku, niestety usuwając wszelkie geometryczne zdobienia (link do zdjęć przedstawiających budynek przed remontem: http://www.warszawa1939.pl/obiekt/grojecka-43).

W dniu 30 lipca 2014 r. budynek wraz z terenem posesji został wpisany do Rejestru Zabytków pod pozycją A-1253.

"Dom profesorów dokumentuje także przedwojenne zasady spółdzielczego budownictwa mieszkaniowego, które stwarzało możliwość nawet mniej zamożnym grupom społecznym, wybudowania wygodnych i komfortowych budynków mieszkalnych. Obiekt współtworzy Kolonię Lubeckiego, wpisaną do rejestru zabytków decyzją z 20.12.1993 roku, której powstanie zatwierdzono dwa lata przed zaprojektowaniem budynku dla profesorów. O wartościach artystycznych świadczy skromna, art decowska stylistyka. Jednakże, mimo wtórnych modyfikacji i niewłaściwie przeprowadzonych remontów, wystrój i układ budynku jest spójny z pozostałą zabudową osiedla, w której dominuje modernistyczna stylistyka. Projektanci, posługując się prostymi i geometrycznymi środkami, uzyskali elegancką i plastyczną architekturę, której horyzontalizm zrównoważyli strzelistymi oknami klatek schodowych oraz grą światła i cienia fasady. Szczególnie cenne jest, zachowane w praktycznie niezmienionym stanie mieszkanie, zlokalizowane w północnej klatce schodowej, przybliżające wystrój i wyposażenie wnętrza stosowanego w dwudziestoleciu międzywojennym. Ponadto, w tym mieszkaniu, podczas okupacji niemieckiej, znajdowała się skrytka na broń batalionu „Zośka”." - Źródło: https://www.mwkz.pl/archiwum-aktualnosci-lista/782-budynek-mieszkalny-przy-grojeckiej-43-w-warszawie-w-rejestrze-zabytkow.

Budynek - ul. Grójecka 45

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r. Ujęcia od ul. Wawelskiej.

Ujęcia od ul. Grójeckiej. Czyżby budynek był/jest obiektem zabytkowym?

Budynek przynależący do Pierwszej SBM Organizacji Inteligencji Polskiej powstał w latach 1923-1927 według projektu arch. Bronisława Władysława Tadeusza Colonny-Czosnowskiego (zarazem członek i założyciel samego SBM-u).

Dom miał 27 mieszkań, które były wykończone parkietem lub posadzką; z łazienkami i kuchniami węglowymi albo gazowymi itp.

W latach 1931-1938 w budynku mieścił się Skład Apteczny - właściciel (wł.) Gustaw Tejchert.

W latach 1931-1935 działał Sklep Spożywczy - (wł.) Lajwe Lebenshold.

Około 1931 r. w budynku był Sklep Galanteryjny "Aniela" - (wł.) Aniela Burnicka.

Około 1931 r. przy ul. Grójeckiej 45 m. 23 mieściło się Przedsiębiorstwo Budowlane Adam Ignacy Bromke i Syn.

We wrześniu 1939 r. pocisk artyleryjski zniszczył kilka narożnych mieszkań.

Podczas wojny budynek częściowo spłonął.

Po wojnie część budynku wydzierżawiono Motozbytowi w zamian za pokrycie kosztów odbudowy zniszczonego budynku.

Obecnie na dole budynku usytuowane są lokale usługowe. Dokładnie przy ul. Grójeckiej 45/17a funkcjonuje Pierwsza Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa Organizacji Inteligencji Polskiej w Warszawie. Natomiast przy ul. Grójeckiej 45 m. 13 mieści się Wspólnota Opatrzności Bożej - dom zakonny.

Treść tablicy pamiątkowej:

"W tym domu w latach 1946-1985 mieszkała i tworzyła art. plast. profesor Wanda Telakowska (1905-1985).

Służyła pięknu

Współtwórczyni wzornictwa przemysłowego w Polsce

Na co dzień i dla wszystkich."

Ciekawostka:

1. Podaję linki do zdjęć przedstawiających budynek w różnych latach m.in. w 1937 r.:

http://www.warszawa1939.pl/obiekt/grojecka-45;

https://fotopolska.eu/Warszawa/b111032,Grojecka_45.html.

Budynek - ul. Glogera 1/ ul. Wawelska 78

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

Budynek przynależący do SM Pracowników SGGW powstał w latach 1932-1934 według projektu Romana Felińskiego.

W 1939 r. w budynku miał swoją pracownię arch. Antoni Dygat.

Obecnie mieści się w budynku m.in. redakcja miesięcznika.

Budynek - ul. Glogera 3

Zdjęcia wykonałam w styczniu 2020 r.

W głębi widoczna mała kapliczka.

Budynek przynależący do SM Stowarzyszenia "Nasz Kąt" powstał około 1928 r. według projektu: Władysław Nałęcz-Raczyński.
Natomiast na stronie: http://www.inmemoriam.architektsarp.pl/pokaz/wladyslaw_raczynski,6253.

znajdujemy kolejne potwierdzenie, że autorem budynku (1930 r.) był arch. Władysław Marian Raczyński.

Podczas wojny budynek uległ spaleniu.

Wykonanie projektu i uzgodnienie z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków rozwiązań projektowych dotyczących "Rewitalizacji elewacji zabytkowej kamienicy przy ul. Glogera 3 w Warszawie" zostało zrobione przez Artura Mateńko.

W 2015 r. zostały wykonane prace remontowe dotyczące elewacji czy balkonów.

Obecnie Spółdzielnia Budowlano-Mieszkaniowa Nasz Kąt.

Ciekawostka:

1. "Kolejna odwiedzane mieszkanie mieści się przy ul. Glogera 3, to malutka uliczka na której stoi tylko 6 budynków. Podczas wojny kamienica prawie doszczętnie spłonęła. Mieszkańcy powracający do niej po wojnie znajdowali zwęglone ciała sąsiadów. W tym domu ojciec Macieja Rayzachera wymyślił wytwórnię gumek do ścierania, tu powstawały także pierwsze gumki-myszki z charakterystycznym logo. W 1949 roku wytwórnię przejęło państwo. Pan Maciej z żoną założyli tam hurtownie niezależnej oficyny "Nowa”, a także wydawnictwo "Wolna taśma” wydające w podziemiu wiersze Miłosza czy homilie Jana Pawła II, działał tam też latający uniwersytet , a pod budynkiem krążyli wciąż ubecy."
Źródło: https://www.polskieradio.pl/9/399/Artykul/749166,To-cud-ze-istnieja-Stare-warszawskie-kamienice.